MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinde 03/11/2006 - 30/09/2010 tarihleri arasında işçi olarak çalıştığını, çalıştığı süre boyunca haftanın 7 günü 08.00-17.30 arası çalıştığını, genel tatillerde de çalışmaya devam ettiğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, müvekkilinin fazla mesai, hafta tatili, resmi tatil ücretlerinin ödenmesini istediğini, ancak davalı işverenin bu haklarını vermediğini, iş akdini feshettiğini, son net ücretinin 1000 TL olduğunu iddia ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla,100,00 TL kıdem tazminatı,1.000,00 TL fazla çalışma ücreti,200,00 TL genel tatil ücreti,200,00 TL hafta tatili alacağı,200,00 TL yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının daha yüksek ücretli bir iş bulması nedeniyle kendi rızası ile işten ayrıldığını, 17/12/2010 tarihli ibraname ile hiçbir hak ve alacağı kalmadığı yönündeki belgeyi imzaladığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işçilik alacaklarını alamadığı için haklı nedenle iş sözleşmesini feshettiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı her ne kadar 30.09.2010 tarihinde iş yerinden haklı nedenle ayrıldığını savunmuş ise de; bu tarihten sonra davacının çalışmasının devam ettiği, 30.09.2010 tarihi itibariyle feshin bulunmadığı, kayıtlara göre iş yeri devrinin söz konusu olduğu, devir işleminin de fesih hakkı vermediği anlaşıldığından davacının kıdem tazminatı isteminin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3- Davalı işveren tarafından dosyaya iş akdinin gerçekte sona erdiği 07.12.2010 tarihli ibraname ibraz edilmiştir. Davacı tarafa ibranameye karşı diyecekleri sorularak fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödenip ödenmediğinin tespit edilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekmektedir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.