Danıştay 9. Daire 1997/1482 Esas 1998/338 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1997/1482
Karar No: 1998/338

Temyiz İsteminde Bulunan : Yeni Vergi Dairesi Müdürlüğü - ANKARA
Karşı Taraf : D.S.İ. Genel Müdürlüğü - ANKARA
Vekili : …

İstemin Özeti : … Asliye Hukuk Mahkemesince gönderilen Harç Tahsil Müzekkeresine dayanılarak yükümlü Genel Müdürlük adına tanzim ve tebliğ edilen ödeme emrine karşı açılan davayı; 6200 sayılı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Vazifeleri Hakkındaki Kanunun 49. maddesinde Umum Müdürlüğü Varidatının kurumlar vergisinden ve muamelelerinin her türlü vergi resim ve harçtan muaf olduğunun hükme bağlandığı, 21 Şubat 1991 tarih ve 17258 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 8 seri nolu Harçlar Kanunu Genel Tebliğinin (a) bendinde Harçlar Kanununun 123. maddesinde özel kanunlarla harçtan muaf tutulan kişilerle istisna edilen işlemlerden harç alınmayacağının belirtildiği, bu durumda davacı Genel Müdürlük her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğundan ve muafiyetin "böyle bir borcu olmadığı" kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinden, düzenlenen ödeme emrinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek ödeme emrini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; davacı aleyhine harca hükmedilen karar kesinleştiğine göre düzenlenen ödeme emrinin yerinde olduğu ve onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : Davacı Genel Müdürlükten harç alınmasına yargı kararıyla hükmedildiğinden ve bu karar kesinleştiğinden, hükmedilen harcın tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Bu nedenle ödeme emrinin iptali yolundaki kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlıkta, … Asliye Hukuk Mahkemesi kararında hükmedilen ilam harcının süresinde ödenmemesi üzerine harç tahsil müzekkeresine dayanılarak vergi dairesince tanzim ve tebliğ olunan ödeme emrini iptal eden mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
492 sayılı Harçlar Kanununun Yargı Harçlarına ilişkin bölümünün 26. maddesinde, yargı harçlarının harca konu işlemi yapan mahkeme veya daire tarafından alınacağı, 28. maddesinde ise, karar ve ilam harçlarının 1/4 ünün peşin geri kalanın kararın verilmesinden itibaren 2 ay içinde ödeneceği, karar ve ilam harcı ödenmedikçe ilamın verilmeyeceği hüküm altına alınmıştır. Ayrıca zamanında ödenmeyen harçlar için getirilen 130. madde de,"Bu kanunda ödenmesi için belli belli süre tesbit edilmiş olan harçlar süresi içinde ödenmemiş ise ilgili makam ve daireler tarafından, sürenin sonundan itibaren 15 gün içinde bir müzekkere ile o yerin ilgili vergi dairesine bildirilir." hükmü yer almaktadır.
Olayda, adliye mahkemesince davalı durumunda olan Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünden tahsiline hükmedilen ilam harcının Harçlar Kanununun 26. maddesinde belirtilen 2 aylık süre içinde ödenmeyerek kesinleştiği anlaşıldığından, yukarıda açıklanan 130. madde hükmü uyarınca bu harcın Yeni Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ödeme emri düzenlenmek suretiyle tahsili cihetine gidildiği anlaşılmıştır.
Yükümlü Kurumun, kuruluş kanunu gereğince ilam harcından muaf tutulması hususu ihtilafı çözümleyen ve buna göre harca hükmeden Adliye Mahkemesinin görevleri içinde bulunduğundan, Adliye Mahkemesince bu konuda eksik veya hatalı karar verildiği inancı var ise, bu işin temyiz yoluna başvurularak düzeltilmesi gerekmektedir. Yoksa kesinleşmiş bir ilam hükmünün, vergi dairesince ve onun uygulamasının dava konusu edildiği Vergi Mahkemesinde düzeltilmesine imkan bulunmamaktadır.
Bu durum karşısında, Vergi Mahkemesince, süresinde ödenmeyerek kesinleşen ilam harcına ilişkin ödeme emrinin onanması gerekirken D.S.İ. Genel Müdürlüğünün, 6200 sayılı Kuruluş Kanununun 49. maddesi hükmüne göre ilam harcından muaf olduğu gerekçesiyle iptaline karar verilmesinde yasal isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteğinin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 5.2.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.