MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, katılma yoluyla kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatların ve yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak karşılıklı açılan boşanma davasında; ilk derece mahkemesince davacı-karşı davalı erkeğin, süregelen şekilde "Evde yemek yemeyerek" evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediği, eşine ilgisiz davrandığı, ailesinin eşini aşağılamasına kayıtsız kaldığı gerekçesiyle asıl davanın reddi ile tarafların boşanmalarına ve fer"ilerine, karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Anılan karara karşı davalı-karşı davacı kadın tarafından tazminatların ve yoksulluk nafakasının miktarı yönlerinden istinaf talebinde bulunulmuş olup, davacı-karşı davalı erkek istinaf talebinde bulunmamıştır. O halde, davalı-karşı davacı kadın tarafından açılan davada kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalara yönelik karar erkek tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Bu nedenle, davacı-karşı davalı erkeğin kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalara yönelik katılma yoluyla temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davavacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeplerle, davacı-karşı davalı erkeğin, kadının davasında kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalara yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 3. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadının sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.02.2020 (Pzt.)