MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, tefecilik, 6361 sayılı Kanun"a muhalefet etme
HÜKÜM : Beraat

1-Şehitlik Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün 306 006 3416 vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanığın, 2008 takvim yılında POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullandıktan sonra, bu faaliyetini gizlemek amacıyla sahte belge düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, suçlamaları kabul etmemesi, Mahkemece beyanları alınan tanıklar ile 31/03/2016 tarihli bilirkişi raporunda yer alan tespitlerin sanığın savunmasını doğrulamasına karşın; ...‘nın 24/05/2013 tarihli 2013-A-2357/20 ve 2013-A-2357/21 sayılı vergi suçu raporlarında, sanığın KDV beyannamelerine göre kredi kartı ile yaptığı satışları toplamı ile bankalarca bildirilen tutar arasında farklılık bulunduğuna, altın alışlarının çoğunun ve satışlarının tamamının işçilik değeri taşımayan altın niteliğinde olduğuna, altın alışlarının büyük bir bölümünün nihai tüketicilerden yapıldığına, kuyumculuk işletmesinde KDV’ye tabi olmayı gerektirecek işçilik ihtiva eden altın satışlarının mevcut olmadığına, incelenen dönemdeki gider pusulalarına göre bir gün içerisinde ve izleyen günlerde dahi yapılan altın alışlarında sabit bir fiyat uygulandığının görüldüğüne, kredi kartı sahiplerinin ekstrelerinin incelenmesinde, sanığın POS cihazından harcama yapılmadan önce (veya sonra) ilgili kredi kartına para yatırılmak suretiyle borç ödendiği ve aynı gün çoğu kez aynı tutarda harcama yapıldığı ve faturalı emtia alımlarının gerçekten alındığına dair herhangi bir kanıt ortaya konulamadığına yönelik tespitler karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından;
...‘nın 24/05/2013 tarihli 2013-A-2357/20 ve 2013-A-2357/21 sayılı vergi suçu raporlarında belirtilen ve vergi incelemesi sırasında beyanlarına başvurulduğu söylenen, ancak kimlik bilgileri bildirilmeyen kredi kartı sahiplerinin açık kimlik ve adres bilgilerinin katılan kurumdan sorulmak suretiyle tespitiyle duruşmaya celp edilmeleri, bu kişilerin tanık sıfatıyla beyanlarına başvurularak sanığın işyerinden gerçekten alışveriş yapıp yapmadıkları hususunun ayrıntılı olarak sorulmasından sonra; sanığın eylemlerinin sübutu halinde, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullanmaktan ibaret fiilinin, hem TCK’nin 241. maddesinde düzenlenen “tefecilik” suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu"nun 36. maddesinde düzenlenen “gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme” suçunu oluşturması, TCK"nin 241. maddesinin genel ve 5464 sayılı Kanun"un 36. maddesinin özel norm niteliğinde olması karşısında, “özel normun önceliği” kuralı gereğince, sanık hakkında zincirleme olarak 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu"nun 36. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme" ve “2008 takvim yılında sahte belge düzenleme” suçlarından mahkûmiyet hükümleri kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma sonucu suç vasfında da hataya düşülerek, yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
2-"31/12/2008” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında, “2008” şeklinde eksik yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/09/2020 tarihinde üye ..."ın sanığın faiz karşılığında ödünç para verme eyleminin tefecilik suçunu oluşturduğuna ilişkin değişik gerekçesi ile sair yönlerden oy birliği ile karar verildi.


DEĞİŞİK GERKÇE:

Dairemizin 12.03.2019 tarih ve 2016/12209 Esas, 2019/2502 Karar - 03.03.2020 tarih ve 2017/15306 Esas, 2020/2037 Karar - 03.03.2020 tarih ve 2018/4059 Esas, 2020/2038 Karar sayılı kararlarına karşı yazmış olduğumuz karşı oylarımızda ayrıntılı olarak açıkladığımız üzere;
Tefecilik suçunun oluşumu için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olduğu, faiz karşılığında ödünç olarak verilecek paranın kişiye elden ve nakten verilmesi ya da doğrudan banka kredi kartı hesabana yatırılması ile tefecilik suçunun tamamlanmış olacağı dikkate alındığında; sanık ..."ın ekonomik sıkıntı çeken, nakit ihtiyacı olan ve kendisinden borç para isteyen şahıslara faiz karşılığında elden nakit para vermek, ya da borç olarak istenen parayı doğrudan talep eden şahısların banka kredi kartı hesaplarına yatırmak şeklinde sübut bulan eylemi 5237 sayılı TCK"nin 241. maddesi kapsamında tefecilik suçunu oluşturacağından, sayın çoğunluğun sanığın eyleminin "5237 sayılı TCK"nin 44. maddesi ve özel normun önceliği kuralı gereğince 5464 sayılı Kanun"un 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğuna" ilişkin bozma düşüncesine katılmıyorum. 14.09.2020