MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 155/2, 62, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosla incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın işlettiği bakkaliye dükkanının mahasebe işlerini yapması için anlaştığı sanığın, katılanın vergi ve harçları yatırmak için 800 TL para alıp yatırmadığı katılana Maliye tarafından 669, 87 TL"lik vergi borç cezası çıktığı iddia edilen olayda; sanığın, kayıtlı muhasebeci olmadığı muhasebeci .... adına işlem yaptığını savunması karşısında maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti açısından, öncelikle sanık ile katılan arasındaki muhasebe işlemlerinin yapılmasına ilişkin sözleşmeler var ise birer suretinin dosyaya konulmasının temini, iddia konusu yıllara ilişkin sanığa ödenmesi için verdiği ancak Vergi Dairesine ödenmeyen borçların sorularak, sanığa vermiş olduğu paraları ne şekilde verdiğinin sorulup, ellerinde buna dair belgeler var ise getirtilerek yeterli araştırma ve inceleme yapıldıktan sonra, Serbest Muhasebecilerin 3568 sayılı Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirlik Kanunu"nun 2/A maddesinde belirtilen görevler arasında "vergi borcunu yatırmak" gibi bir görevin olmadığı, ayrıca Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinin Mecburi Meslek Kararları"na ilişkin 26.01.1996 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1. maddesinde yer alan "meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isin altında olursa olsun mali değerler alamazlar" şeklindeki hükmüne göre; sanığın, vergi ve SSK prim borcunu yatırmak üzere katılanlardan ve şikayetçilerden aldığı paraları kurumlara yatırmayarak özel işlerinde kullandığının sübutu halinde, şikayete ve uzlaştırmaya tabi olan 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule görede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve Esas 2014/140, Karar 2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.