Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanun"un 65/b, 5237 sayılı TCK"nın (62), 52/2-(4), 51/1-3-(7), 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde, sanık tarafından,... Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 04/12/1998 gün, 3332 sayılı kararı ile 3. derece doğal sit alanı olarak tescil edilen sınırlar dahilinde kalmakta olan... İli, ... İlçesi, .... Beldesi, .... Mahallesi, 280 ada 1 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan iki katlı binaya ilave olarak üçüncü bir kat ve çatı, ayrıca yanına 11.34 m2 ebatlarında betonarme nitelikte depo amaçlı olarak kullanılan bir ek bölüm yapıldığı, yola beton döktürüldüğünün tespit edildiği, bölgenin sit alanı olarak tesciline ilişkin ilgili Koruma Kurulu kararının suça konu taşınmazın bulunduğu yerde 1999 yılında ilanının yapılması, sanığın ilanın yapıldığı bölgede yaşadığının gerek beyanı, gerekse MERNİS kayıtları ile sabit olması ile bölgenin bu vasfının taşınmazın bulunduğu çevre, gerekse ülke çapında yaygın olarak bilinmesi hususu dikkate alındığında, sanığın dava konusu yerin sit alanı içerisinde yer aldığını bildiği, buna rağmen Kurul"dan izin almaksızın üzerinde inşa nitelikte müdahalelerde bulunarak, atılı suçu işlediğinin tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu, 6498 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile değişik 2863 sayılı Kanun"un 65/1 maddesinde öngörülen yaptırım miktarında sanık lehine herhangi bir değişiklik olmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağı, alt soy haricindeki kişiler yününden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
2-Temel ceza üzerinden takdiri indirim yapılırken, tayin edilen adli para cezasının ödenmemesinin sonuçları açıklanırken ve erteli cezaya ilişkin belirlenen denetim süresi içerisinde, kasıtlı bir suç işlenmesi halinde, tayin edilen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceği belirtilirken, uygulanan kanun maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanık hakkında kurulan hükmün ikinci paragrafının başına “TCK"nın 62/1. maddesi gereğince” ibaresinin, beşinci paragrafının başına, “TCK"nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin, dokuzuncu paragrafının başına, “TCK"nın 51/7. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, hükmün hak yoksunluklarına ilişkin 10. paragrafının çıkartılarak yerine, “Sanığın, 5237 sayılı TCK" nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise sanığın cezası ertelendiğinden, 5237 sayılı TCK"nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanun"un 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanmasına yer olmadığına” cümlesinin eklenmesi, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.