Danıştay 12. Daire 2020/4712 Esas 2020/4470 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/4712
Karar No : 2020/4470

KARAR DÜZELTME İSTEMİNDE BULUNAN (DAVALI) : ... Kurumu
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN ÖZETİ : Danıştay Onikinci Dairesince verilen 23.12.2019 tarih ve E:2018/9542, K:2019/10546 sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanunla değişik 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca ilk inceleme ile görevli Tetkik Hakimi ...'ın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun düzeltilmesi talep edilen kararın verildiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan 54. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile bölge idare mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bir defaya mahsus olmak üzere kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde taraflarca kararın düzeltilmesinin istenebileceği hükme bağlanmış, anılan Kanun'un 55. maddesinin 5. fıkrasında da, yargılamanın yenilenmesinde ve kararın düzeltilmesinde, 53., 54. ve bu madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla, bu kanunun diğer hükümlerinin uygulanacağı düzenlenmiş ve bu atıfta bulunulan 48. maddenin 7. fıkrasında ise, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapıldığının anlaşılması halinde süre ret kararlarının ilgili daire ve kurullarca verileceği öngörülmüştür.
07.07.2013 tarihli ve 28700 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6494 sayılı Yargı Hizmetleri İle İlgili Olarak Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 18. maddesinde 2577 sayılı Kanun'un 61. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi yeniden düzenlenerek; "Bölge idare, idare ve vergi mahkemeleri her yıl bir eylülde başlamak üzere, yirmi temmuzdan otuz bir ağustosa kadar çalışmaya ara verirler." hükmü getirilmiştir. Yine 6494 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 102. maddesinde düzenleme yapılarak "Adli tatil, her yıl yirmi temmuzda başlar, otuz bir ağustosta sona erer. Yeni adli yıl bir eylülde başlar." hükmü getirilmiştir.
Öte yandan, 2577 sayılı Kanun'un "Sürelerle ilgili genel esaslar" başlıklı 8. maddesinin 3. fıkrasında, Kanunda belirtilen sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme zamanına rastlarsa bu sürelerin, ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılacağı hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, Danıştay Onikinci Dairesinin 23.12.2019 tarihli ve E:2018/9542, K:2019/10546 sayılı kararının, davalı idareye 23.07.2020 tarihinde tebliğ edildiği, 2577 sayılı Kanun'un 54. maddesinde belirtilen onbeş günlük sürenin bitim tarihinin çalışmaya ara verme zamanına rastladığı, 2577 sayılı Kanun'un 8. maddesinde düzenlendiği haliyle sürenin son günü olan 07.09.2020 tarihi geçirildikten sonra 08.09.2020 tarihinde İdare Mahkemesi kaydına alınan dilekçe ile anılan kararın düzeltilmesinin istenildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 2577 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca çalışmaya ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün geçirildikten sonra yapılan karar düzeltme isteminin süre aşımı nedeniyle incelenme olanağı bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davacının karar düzeltme isteminin süre aşımı nedeniyle reddine, bu aşamada yapılan yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, dosyanın İdare Mahkemesine gönderilmesine, 21.12.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.