MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda; Samsun 2.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19.02.2013 tarihli 2009/1196 Esas ve 2013/190 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 17.04.2019 tarihli ve 2017/8363 Esas ve 2019/4003 Karar sayılı “onama” kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.06.2020 tarihli dilekçesi ile sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce verilen 17.04.2019 tarihli 2017/8363 Esas ve 2019/4003 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına karar verilip gereği görüşüldü:
Sanık hakkında 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığa yüklenen eylemler yönünden, aynı hususta Alaçam Cumhuriyet Başsavcığının 06.02.2010 tarih ve 2010/30 Esas sayılı iddianamesi ile Alaçam Asliye Ceza Mahkemesinde 2010/27 Esas numarası ile dava açıldığı ve bu dosyada sanık hakkında 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından mahkumiyet hükümleri verildiği, katılan vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 13.03.2018 tarihli ve 2016/2689 Esas ve 2018/2111 Karar sayılı ilamı ile “Düzeltilerek onama” kararı verildiği, temyize konu Dairemizin 2020/1674 Esas sayılı dosyası ile birlikte yapılan incelemede, davaların aynı kişi hakkında aynı takvim yıllarına yönelik ve aynı vergi suçu raporuna atıf yapılarak açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.” hükmü gereğince sanık hakkında mükerrer dava niteliği taşıyan davanın reddine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.