MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalılara ait işyerinde çalışmakta iken emekliliğe hak kazandığını, kıdem tazminatı alacağının ödenmediğini, davacının yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığını beyan ederek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen kararın Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 26.12.2019 tarihli, esas 2017/13833, karar 2019/24480 sayılı kararı ile bozulması üzerine, bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya kapsamına göre, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu sabit olup, Mahkemece davalıların hükmedilen alacaklardan müştereken müteselsilen sorumlu olduklarına karar verilmesi isabetlidir. Ancak ulusal bayram ve genel tatil ücreti konusunda, bu kuralın dışına çıkıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, bozmadan önceki kısa karar gerekçeli karar çelişkisi sebebiyle bozma öncesi kısa kararda belirtilen şekilde hüküm kurulduğu belirtilmiş ise de, bozma kararı ile birlikte (bozulan) önceki hükmün tamamen ortadan kalktığı dikkate alınmalıdır. Bu halde, kısa karar ile gerekçeli karar arasında yeniden çelişki oluşturulmaksızın, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının davalılardan müştereken müteselsilen tahsiline karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde ‘davalıdan’ tahsiline karar verilmesi bozma sebebi ise de, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın, 3. bendindeki ‘davalıdan’ sözcüğü hükümden çıkartılarak yerine ‘davalılardan’ sözcüğünün yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.06.2021 oybirliğiyle karar verildi.