Danıştay 10. Daire 2019/6561 Esas 2020/6585 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2019/6561
Karar No : 2020/6585

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

DAVALI YANINDA (MÜDAHİL) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, Afyonkarahisar Devlet Hastanesi acil servisinde 18/09/2011 tarihinde görevli doktorun yürütmekle yükümlü olduğu sağlık hizmetini gereği gibi yerine getirmediğinden dolayı felç geçirdiği ve vücut bütünlüğünün bozulduğundan bahisle uğramış olduğu zarara karşılık 100.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .. İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olaya ilişkin olarak Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunca hazırlanıp dosyaya sunulan … tarih ve … sayılı rapor ile aynı kurul tarafından … Cumhuriyet Başsavcılığı Hazırlık Bürosunun istemi üzerine hazırlanan … tarih ve … sayılı rapor arasındaki çelişkinin giderilmesi amacıyla Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu tarafından hazırlanan … tarih ve … sayılı raporda özetle, serebro vasküler hastalıkların daha ziyade 45 yaş ve üstü insanlarda görüldüğünün tıbben bilindiği, belirti vermeyen ve daha sonra tanısı konulan patent foramen ovale ve 6-7 yıl önce geçirdiği tek seferlik kasılma tarzı nöbet dışında hastalık öyküsü bulunmayan genç hastanın uyuşma ve konuşma güçlüğü gibi nonspesifik şikayetleri için acil serviste görevli ortalama bilgi birikim ve tecrübeye sahip bir pratisyen hekimin konversiyon tanısı koyup buna göre tedavi düzenlemesinin kabul edilebilir sınırlarda beklenen bir durum olduğu, Dr. … 'in aynı hal ve şartlarda bir pratisyen hekimden göstermesi beklenen özeni göstermiş olduğu, atfı kabil kusur tespit edilmediği, yönünde görüş bildirildiği, dosyadaki bilgi ve belgelerle bahsi geçen bilirkişi raporlarının birlikte değerlendirilmesi sonucunda, 18/09/2011 tarihinde Afyonkarahisar Devlet Hastanesi acil servisine başvuran davacının, hastalık öyküsü dikkate alındığında uyuşma ve konuşma güçlüğü tarzındaki spesifik olmayan şikayetleri için konversiyon tanısı konarak buna göre tedavi uygulanmasında görevli doktora ve davalı idareye atfedilebilecek hizmet kusurunun bulunmadığının anlaşıldığı, davacının manevi tazminat talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, ceza soruşturması aşamasında alınan rapora göre adı geçen doktorun, acil servis pratisyen hekiminin göstermesi gereken davranışları göstermediği, kusurlu olduğu, görevini ihmal ettiği, yine bu kapsamda alınan Adli Tıp Raporunda da nöroloji konsültasyonu alması gerekirken bu eylemi gerçekleştirmemesinin kusurlu bir davranış olduğunun belirtildiği, bunun üzerine kamu davası açıldığı, bu davanın sonucu beklenmeden karar verildiği, Adli Tıp Kurumunun çelişkili raporlar düzenlediği, farklı bir kurumdan hükme esas alınabilecek bir rapor alınması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, bilirkişi raporları arasında çelişki olmadığı, ilk raporun Adli Tıp ilgili İhtisas Kurulunca, ikinci raporun ise Adli Tıp Genel Kurulunca düzenlendiği, idari hukuk ilkelerince tazminat ve kusur sorumluluğu değerlendirilirken ceza hukukundaki fiilin suç olup olmadığının incelenmediği, bu inceleme ve değerlendirmelerin farklı kıstaslara göre yapıldığı, Mahkemesince bekletici mesele yapılmamasının doğru olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuş olup, davalı idare yanında müdahil tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.