MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Taraflar arasındaki, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve akdi tatil ücreti bayram ve genel tatil ücreti ve gece çalışması alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmayı tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30/03/2010 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat ... geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi davalı belediyede şoför olarak çalıştığını ve 1.8.2004 tarihinden emekli olduğu 15.10.2005 tarihine kadar bir gün 16.00-08.00 saatleri arasında çalışıp ertesi günü dinlendiğini, ilk haftada 4 gün ikinci haftada 3 gün 16’şar saat süreyle görev yaptığını ileri sürerek, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve akti tatil ücreti bayram ve genel tatil ücretleri ile gece çalışma ücreti gibi isteklerde bulunmuştur.
Davalı işverence verilen cevap dilekçesinde, davacının çalışmaları karşılığı hak kazandığı ücretlerin toplu iş sözleşmesine göre hesap edilerek ödendiği gerekçesiyle davanın reddi talep olunmuştur.
Mahkemece, işveren ödeme belgeleri getirtilmiş, toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre hesaplama için bilirkişiden rapor alınmış ve isteklerin kabulüne dair karar verilmiştir. Fazla çalışma ile bayram ve genel tatil ücretleri bakımından verilen karar dosya içeriğine uygun olup davalının bu yönlerden temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Davacı işçi dava dilekçesinde açıkladığı çalışma sistemine göre bazı Cumartesi ve Pazar günlerinde de çalışmak zorunda kaldığını ileri sürerek akti ve hafta tatili ücreti adı altında talepte bulunmuştur. Mahkemece, bu yönde alınan bilirkişi raporu doğrultusunda isteklerin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içinde bulunan toplu iş sözleşmesinin 29. maddesinde haftalık çalışma süresi 40 saat olarak belirlenmiş, bu sürenin haftanın 5 gününe bölünerek çalışılacağı da açıklanmıştır. Toplu iş sözleşmesinin 33. maddesinde ise, hafta tatili günlerinde işçilere bu günler ait ücretlerini bir iş karşılığı olmaksızın ödeneceği, hafta tatillerine çalışılması halinde ise ilave bir yevmiye ödeneceği kurala bağlanmıştır. Toplu iş sözleşmesinde açık biçimde Cumartesi ve Pazar günlerinde çalışma yasaklanmış değildir. Yine, salt belirtilen günlerde çalışma halinde zamlı ücret ödeneceği yönünde açık bir kurala yer verilmemiştir. Toplu iş sözleşmesinde, Cumartesi veya Pazar gününün tatil günü olduğu açıklamamıştır. Bu durumda 4857 sayılı İş Kanununun 46. maddesi hükümlerine göre sorunun çözümü gerekir. İş Kanununun ilgili maddesinde, yedi günlük zaman dilimi içinde kesintisiz en az 24 saat dinlenme süresi öngörülmüştür. Davacı işçinin çalışma sisteminde ilk hafta 3 gün, 2 hafta 4 gün 24 saati aşan şekilde dinlenmesi söz konusu olduğuna göre İş Kanunu hükümlerine göre hafta tatili ücretine hak kazanılması mümkün olmaz. Toplu iş sözleşmesinde de açık biçimde Cumartesi ve Pazar günleri çalışmayla ilgili bir yaptırım öngörülmediğine göre akti tatil ya da hafta tatili ücreti adı altında hesaplama yapılarak isteğin hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
3- Davacı işçi gece çalışması ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece 4857 sayılı İş Kanununun 69. maddesi ile toplu iş sözleşmesinin 31. maddesi uyarınca 20.00-06.00 saatleri arasındaki çalışmalardan ara dinlenme süresi de düşülerek % 100 zamlı ücrete göre hesaplama yapılmış ve isteğin kabulüne karar verilmiştir. Toplu iş sözleşmesinde gece çalışmaları için % 100 zamlı ücret ödeneceği kurala bağlanmıştır. Davacı işçiye çalışma karşılığı ücretlerinin zamsız olarak ödendiği de tartışma dışıdır. O halde hesaplama sadece zam kısmı itibarıyla yapılmalıdır. Davacı işçiye gece çalışmalarıyla ilgili hiç ücret ödemesi yapılmamış gibi zamlı ücret üzerinden tam ücret hesabıyla sonuca gidilmesi de hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30/03/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.