Tebliğname No : 4 - 2009/27308
MAHKEMESİ : Adana 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/04/2008
NUMARASI : 2006/288 (E) ve 2008/369 (K)
SUÇ : Hakaret ve Kasten Yaralama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün 1412 Sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE;
II- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 125/1,3- (a). maddesindeki seçenek yaptırımlardan takdiren 1 yıl hapis cezasına karar verilmiş olması karşısında aynı kanunun 50/2. maddesi uyarınca bu cezanın para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir,ancak;
1- Oluş ve dosya kapsamına göre, suç tarihinde Adana Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesinde hemşire olarak görev yapan yakınanın ve sanığın pazar günü nöbet tutmak istememeleri konusunda aralarında çıkan tartışmanın büyümesi üzerine sanığın yakınana yönelik hakaretinin ne şekilde kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunu oluşturduğu hususu açıklanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması
2-Sanık savunmasını doğrulayan tanık O.. K.."ın yeminli anlatımına göre olay sırasında sanık ve katılanın karşılıklı hakaret ettiklerinin belirtilmesi karşısında; hakaret suçu yönünden 5237 Sayılı TCK"nun 129/3.maddesinin, kasten yaralama suçu yönünden ise aynı yasanın 29.maddesinin uygulanmasının gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
3-Sanık müdafiinin 21.04.2008 tarihli duruşmada “sanık lehine olan hükümlerin uygulanması” yönündeki talebinin 5237 Sayılı TCK"nun 62/1.maddesi de kapsadığı gözetilerek aynı maddenin 2. bendinde belirtilen yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken “sanık hakkında başkaca yasal veya takdiri artırım ve indirim maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına” biçiminde yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
4-5237 sayılı TCK.nun 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca sanığın eyleminin uyduğu kabul edilen 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK.nun ilgili tüm hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle bulunan sonuç cezalar karşılaştırılmadan ve denetime olanak verecek biçimde değerlendirme yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.