Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan vekli ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, mağdurun zararının giderilmemesi ve yaralanmanın derecesinin gerekçe olarak gösterildiği, oysa ki CMK"nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, sabıka kaydı bulunmayan ve tüm duruşmalara iştirak eden sanığın dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, suçu ikrarı nedeniyle TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen indirim hükümlerinin uygulandığı, yaralanan mağdur küçüğün babasının kovuşturma evresinde dosyaya sunmuş olduğu 14.06.2013 havale tarihli dilekçesinde olay nedeniyle 150-200 TL civarında zararının olduğunu ve bu zararının karşılanmasını istediğini beyan ettiği, sanığın da katılan adına PTT aracılığıyla 250 TL havale ettiği ve buna dair 07.10.2013 tarihli makbuzu dosyaya sunduğu gözetilmeden, "sanığın yargılama sürecine yansıyan tutum ve davranışları göz önüne alınarak, katılana yönelik vermiş olduğu somut/maddi zararı gidermemesi ayrıca mağdurun olay nedeniyle yüzünde sabit ize neden olması" şeklindeki hükümde çelişkiye neden olacak nitelikteki, dosya içeriği ile uyumsuz gerekçe ile sanık hakkında CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na yer olmadığına karar verilmesi,İsabetsiz olup, katılan vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.