MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK" nın 155/2, 43, 62, 52, 53, 51/1-3-7 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın iş yerinde kasiyer olarak çalıştığı, katılanın kasada bulunan paraların azlığından şüphelenince işyeri kamera kayıtlarıın incelediği, 02/08/2009 ve 05/08/2009 tarihli kamera kayıtlarında sanığın kasadan para alarak çantasına koyduğunu gördüğü, sanığı çağırıp sorduğunda kasadan para aldığını kabul ettiği ve son bir yıldır her gün 50 TL aldığını itiraf ettiği, kasadan aldığı paralar karşılığında her biri 5.000 TL olmak üzere, 4 adet toplam 20.000 TL"lik senet imzalayarak verdiği, ayrıca çalışanların huzurunda 4 yıldır her gün 50 TL olmak üzere toplam 72.000 TL aldığına dair yazılı kağıda imza attığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda,sanık savunması, tanıkların ifadesi, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkumenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanık müdafiinin, sanığın cezalandırılmasına yeterli delil elde edilemediği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine;ancak;
TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “ velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.