MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bakiye ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01.07.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, ancak sigortasının 23.07.2008 tarihinde yapıldığını, 12.09.2009 tarihinde evlilik nedeni ile işten ayrıldığını, iş yerinde normal çalışma saatlerinin 09.00 – 18.30 arası olmasına rağmen çalışma saatlerinin 23.00’e kadar uzadığını, Cumartesi- Pazar da aynı şekilde çalıştığını, fazla mesai, dini-milli bayram çalışması ve Pazar günü çalışması ücretlerini birkaç kez sözlü olarak talep etmesine rağmen ödenmemesi üzerine BÇM"ye şikayet dilekçesi verildiğini, davalı şirkette en son 1.510,00 TL net aylık ücretle çalıştığını ücrete ek olarak 1 öğün yemek verildiğini, 02.10.2009 tarihinde Bakırköy 40.Noterliğinin 14088 yevmiye sayılı ihtarnamesi ile alacaklarını talep etmiş ise de ödeme yapılmadığını iddia ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak 100.00 TL fazla mesai. 100.00 TL Pazar çalışması, 100,00 TL dini-milli bayram çalışması, 100.00 TL eksik ödenen maaş alacağını 21.01.2011 günlü dilekçesi ile açıklayarak 2009 Ocak-Temmuz ücretleri 2.100.00 TL olmasına rağmen 1.510,00 TL olarak ödendiğini iddia ederek alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı şirkette belirsiz süreli iş akdi ile çalıştığı, daha sonra sözleşmesinin son bulduğu gerekçesi ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve ücret alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının en son net 2100 TL ücretle çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davalı işveren tarafından dosyaya ibraz edilen 26.01.2009 tarihli mail kaydı incelendiğinde; davacının davalı işveren tarafından ücretinin düşürülmesine ilişkin olarak “ 1600 TL olması beni zora sokacaktır” şeklinde ve devamında ise “ 1600 TL olarak revize edelim” şeklinde cevap yazarak aleyhine olan ücret miktarını kabul ettiği görülmüştür. Bunun yanı sıra davacının ücret bordroları üzerinden yapılan incelemede de 2008 Eylül- Aralık ayları arası 2,146 TL ücret almakta iken, 2009 Ocak ayı ücretinin 1,646 TL olduğu görülmüştür. Dosya kapsamında yer alan bu bilgi ve belgeler uyarınca davacı 2009 Ocak ayı ücretinde yapılan azalmayı 26.01.2009 tarihli elektronik posta ile kabul etmiş ve çalışmasına devam etmiştir. Bu nedenle davacının 21.01.2011 tarihli açıklama dilekçesinde belirttiği üzere 2009 Ocak – Temmuz ayları arası ücretinin 1600 TL kabul edilerek davacının işçilik alacaklarının buna göre hüküm altına alınması gerekmektedir. Mahkemece davacının son net ücretinin 2100 TL olarak kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.