MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu iptali ve tescil

... ile Hazine ve ... aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair Anamur Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 22.12.2010 gün ve 223/690 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacı vekili dava dilekçesinde; mevki ve sınırlarını bildirdiği yaklaşık 750 m2 yüzölçüme sahip taşınmazın 40 yıldan beri davacının zilyet ve tasarrufunda bulunduğunu açıklayarak vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili dava konusu taşınmaza ilişkin kesin hüküm bulunduğunu, 1985 yılında yapılan ölçümlerde işgalcisinin bulunmadığının tespit edildiğini ve taşınmazın idari yoldan Hazine adına tescil edildiğini açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, taşlık vasfı ile tespit harici bırakılan ve 2005 yılında idari yoldan Hazine adına tescil edilen taşınmazın, imar planı kapsamına alındığı tarihe kadar davacı lehine kazanma koşulları gerçekleştiğinden davanın kabulüyle, Hazine üzerindeki tapunun iptali ve davacı adına tesciline karar verilmiştir. Hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmaz Anamur Kadastro Müdürlüğü"nün 14.12.2009 tarih ve 2536 sayılı karşılık yazılarında belirtildiği üzere; 1968 yılında 766 sayılı Tapulama Kanununa göre yapılan tapulama çalışmalarında "Taşlık" vasfı ile tespit harici bırakılmıştır. 21.11.2005 tarihinde ise idari yoldan Hazine adına tapuya tescil edilmiştir. Kural olarak taşlık niteliği ile tapulama harici bırakılan yerlerin imar ve ihyaya muhtaç olduklarının kabulü gerekir. Bu nedenle 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17. maddesinde imar ve ihya için öngörülen tüm olumlu koşulların davacı yararına gerçekleşmesi halinde böyle bir yerin kazanmayı sağlayan zilyetlik ve imar-ihya yoluyla edinilmesi mümkündür. Mahallinde 20.10.2009 tarihinde yapılan keşifte dinlenen mahalli bilirkişi ve tanıklar davacının 1971 yılında taşlık yeri düzelterek üzerine ev yaptığını ve o tarihten beri ev yeri ve arsası şeklinde
kullandığını, aynı keşifte dinlenen ziraa mühendisi taşınmazın ev yeri dışında kalan bölümünde 2-3 yaşlarında muhtelif dış mekan süsü bitkisi olduğunu bildirmiştir. Bir yerin özel mülkiyet şeklinde tapuya tesciline karar verilebilmesi için taşınmazın niteliği itibariyle kazanılmaya elverişli yerlerden olması gerekir. Toplanan deliller, dosya içeriği ve özellikle ziraatçi uzman bilirkişi raporundaki açıklamalara göre, dava konusu taşınmazın kültür arazisi niteliğinde bulunmadığı belirlenmiş olduğuna ve Dairenin yerleşik içtihatları gereğince ev ve benzeri muhtesat şeklindeki kullanım, ekonomik amacına uygun zilyetlik olarak kabul edilemeyeceğine göre, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bundan ayrı 12.05.1960 doğumlu davacının keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanık beyanlarına göre evi 10-11 yaşında iken 1971 yılında yaptırdığının kabulü de hayatın olağan akışına uygun bulunmamaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı ...nun Geçici 3. maddesi yollaması ile halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.