Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli neden olmadan feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren ise davanın reddini istemiştir.
Mahkemece .... Müdürlüğü bünyesinde işçi olarak çalışmakta iken Özelleştirme Yüksek Kurulunun 02.11.2009 tarih ve 2009/61 sayılı kararı uyarınca bu işyerinin 31.01.2010 tarihi itibariyle kapatılması üzerine 2009/15759 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına istinaden ....Bölge Müdürlüğüne tayinini takiben 02.02.2011 tarihi itibariyle 657 sayılı yasanın 4-C maddesi kapsamında vizeli geçici personel olarak çalışmaya başlayan davacının iş akdinin 4857 sayılı İş Kanunun kapsamında değerlendirilemeyeceği ve dava koşullarının gerçekleşmediği, bu suretle davacının iş güvencesi hükümlerinden faydalanan işçilerden olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacının 2009/15759 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına istinaden .....Bölge Müdürlüğü emrine tayini yapılmasını takiben davalı işyerinde 01.02.2011-31.12.2011, 01.01.2013-28.12.2013 ve 01.01.2014-28.12.2014 tarihleri arasında geçerli Bir Yıldan Az Süreli İstihdam Edilecek Geçici Personel Hizmet Sözleşmesine istinaden 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4/C maddesine göre Geçici Personel olarak çalıştığı anlaşılmaktadır.
657 sayılı Yasanın “İstihdam şekilleri” başlıklı 4.maddesinde kamu hizmetlerinin;
a) Memur,
b) Sözleşmeli personel,
c) Geçici personel ve
d) İşçiler eliyle gördürüleceği hükmüne yer verilmiş olup ilgili maddede Geçici Personel “..Bir yıldan az süreli veya mevsimlik hizmet olduğuna Devlet Personel Dairesinin ve Maliye Bakanlığının görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca karar verilen görevlerde ve belirtilen ücret ve adet sınırları içinde sözleşme ile çalıştırılan ve işçi sayılmayan kimselerdir..” şeklinde düzenlenmiştir.
Geçici personel, kısaca Anayasanın 128.maddesindeki memur ve diğer kamu görevlileri kavramı dışında kalan sözleşme ile çalıştırılan ve kendine özgü istisnai bir istihdam türü olarak tanımlanabilir. Anılan yasal düzenleme ile geçici personel olarak çalışan davacının işçi statüsünde bulunmadığı açıkça belirtilmiş olduğundan artık davanın adli yargıda değil idari yargıda açılması gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, somut olayda mahkemece davacının 657 sayılı Yasanın 4-C maddesi kapsamında vizeli geçici personel olarak çalışmaya başladığının ve iş akdinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun kapsamında değerlendirilemeyeceğinin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de; ""Mahkemenin Görevsizliğine, dava dilekçesinin yargı yolu yanlışlığı nedeniyle usulden reddine"" karar verilmesi gerekirken "" davanın reddine "" şeklinde kurulan hüküm hatalıdır.
4857 Sayılı Yasanın 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile,
1- Mahkemenin görevsizliğine, dava dilekçesinin yargı yolu yanlışlığı nedeniyle usulden reddine,
2- Karar tarihinde alınması gerekli 29.20 TL harçtan peşin alınan 25.20 TL harcın mahsubu ile bakiye 4.00 TL harcın davacıdan alınarak Hazine"ye irat kaydına
3- Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,
4- Davacı tarafça yapılan masrafların üzerinde bırakılmasına,
5- Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
6- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 03/03/2016 gününde KESİN olarak oybirliğiyle karar verildi.