Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9670 Esas 2020/3492 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9670
Karar No: 2020/3492
Karar Tarihi: 25.06.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9670 Esas 2020/3492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılamada, sanık sahte fatura kullanma suçundan mahkum edildi. Ancak, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, yüklenen fiilin zincirleme suç oluşturması ve sanık hakkında TCK’nin 43/1. maddesinin uygulanması gerektiği, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması, suç tarihinin yanlış gösterilmesi, TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerekliliği gibi nedenlerden dolayı hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı TCK’nin 43/1, 53. Maddeleri ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. Maddesi ile 1412 sayılı CMUK’un 321. Maddesi belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2017/9670 E. , 2020/3492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafii ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Suça konu faturaların 2008 takvim yılında Ağustos Eylül aylarında KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, yüklenen fiilin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK’nin 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın mahkûmiyetine karar verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu avukatlık ücretine hükmolunmaması,
3- Kabule göre;
a) Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, en son tarihli faturaya göre “25.10.2008” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “25.08.2011” olarak yanlış gösterilmesi, yasaya aykırı
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.