Danıştay 10. Daire 1996/6759 Esas 1998/3485 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1996/6759
Karar No : 1998/3485

Temyiz Eden (Davacı): …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davacı) : … Bankası A.Ş. Genel Müdürlüğü …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı şirketten kaynak kullanımı destekleme priminin cezai faiziyle birlikte geri istenilmesine ilişkin işlemle, bu işleme karşı yapılan itirazın reddine ilişkin işleme karşı açılan davayı reddeden, ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının, davacı tarafından temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava, davacı şirkete ödenmiş bulunan kaynak kullanımı destekleme primlerinin cezai faiziyle birlikte geri istenilmesine ilişkin 1.11.1994 tarih ve … sayılı işlem ile buna yapılan itirazın reddi yolundaki 2.12.1994 tarih, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
Açılan bu dava sonucunda, ... İdare Mahkemesince; dava dosyanının incelenmesinden; davacı şiketin …'da gerçekleştireceği 30 yataklı hastane ve 1 adet böbrek taşı kırma tesisi yatırımı için yapmış olduğu başvurusunun değerlendirilmesi sonucu, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Teşvik ve Uygulama Başkanlığınca 4.6.1990 tarih ve … sayılı yatırım teşvik belgesi verildiğinin, belgede öngörülen %50 oranında prim teşviğinden yararlandırılarak davalı Bankaca kabul edilen 2.459.550.800 lira yatırım harcamasına karşılık %70 özkaynak ve %50 prim oranı üzerinden 860.824.780 lira prim ödendiğinin, davacı şirketin teşvik belgesinin tadilini istemesi üzerine Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığınca 13.10.1993 tarihinde talebin uygun bulunarak, 6.7.1994 tarih ve 40949 sayılı yazı ile davalı Bankaca teşvik belgesinde tadilat yapılarak, belgeye kayıtlı pirim oranının %50'den %15'e indirildiği belirtilerek, yapılan değişiklik çerçevesinde belge üzerinde gerekli işlemlerin yapılması gerektiğinin bildirilmesi üzerine, geri alınacak prim tutarlarına cezai faiz uygulanıp uygulanamayacağının Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığı Teşvik Uygulama Genel Müdürlüğünden sorulduğunun, 19.10.1994 tarih ve … sayılı yazı ile yeni düzenlemeden doğan fazla ödemelerin cezai faiziyle birlikte geri alınması gerektiği yolundaki bildirim uyarınca 602.589.946 lira tutarındaki geri alınması gereken primin 7.11.1994 tarihi itibariyle hasaplanan 1.714.328.952 lira cezai faiziyle birlikte davacıdan istenildiğinin, davacı şirketin 18.11.1994 tarihinde yaptığı itirazın 2.12.1994 tarih ve … sayılı işlemle reddi üzerine dava açıldığının anlaşıldığı,9.2.1990 tarih ve 20428 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Kaynak Kullanımı Destekleme Pirimi Hakkında Uygulama Tebliği ve bu tebliğin atıfta bulunduğu 88/12944 sayılı Karar çerçevesinde ödenen primlerin cezai faiziyle birlikte geri istenilmesinde mevzuta aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından anılan idare mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın; geri alınması gereken bir prim borcu bulunmadığı, bulunsa dahi teşvik belgesinin tadil edilmesi ve yatırımın tamamlanmış olması nedeniyle cezai faiz uygulanamayacağı, prim aslının hesabında uygulanan öz kaynak ve prim oranlarının hatalı olduğu, cezai faizin yanlış hesaplandığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 3622 sayılı Yasayla değişik 49.maddesinde yer alan sebeblerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen ve yukarıda özetlenen gerekçelere dayalı olarak verilen … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, usul ve hukuka uygun olup, bozma nedeni bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine ve anılan kararın onanmasına, 1.7.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.