MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık Abdullah G. mağdurun babası olduğu, Adana ilinde yaşadığı, suç tarihinde iş için şehir dışında kaldığını iddia ettiği ve aksinin ispatlanmadığı , şüpheden sanık yararlanacağı, suç tarihinde mağdur üzerindeki denetim ve gözetim yükünün annesinin üzerinde olduğunun gözetilmemesi karşısında beraat yerine mahkumiyet hükmü verilmesi,
Sanık ... yönünden; çocuk yaşta bulunan ve öz çocuğu olan mağdurun mendil sattıran sanığın eyleminin TCK.nın 232/1. maddesi kapsamında kötü muamele suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç niteliğinde yanılgıya düşülerek TCK 232/2. Maddesinin uyarınca hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ...’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi gereğince yürürlükte 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.