MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, işe başlatmama tazminatı ile yıllık izin ücreti, boşta geçen süre alacağı, prim ödemesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalıya ait işyerinde 01.01.1998- 20.12.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından feshedilmesi üzerine açtığı işe iade davasının lehine sonuçlanması sonrasına süresinde işe başlama başvurusu yaptığını, davalının kendisini işe başlatmayarak bir kısım ödemeler yaptığını, ancak bu ödemeler yapılırken boşta geçen süredeki zamların uygulanmadığını, kıdem tazminatı tavanının dikkate alınmadığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, çalıştırılmayan süre ücreti, 2010 yılı ile 2011 yılının ilk 4 ayına ait prim alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının alacaklarının tamamının ödendiğini, davacının yaptığı hesabın doğru olmadığını, bankada uygulanan prim ödemesinin kayıtsız şartsız bir ödeme olmadığını, yılsonu hedefini tutturanlara verildiğini, prim kazanma şartının hala işyerinde çalışıyor olmak olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.


2-Davacı, davalı işvereni 24/08/2012 tarihinde tebliğ edilen ihtarname ile sadece kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, boşta geçen süre ücreti ve işe başlatmama tazminatı alacakları yönünden temerrüde düşürmüştür. Prim alacağı açısından temerrüt yoktur. Bu nedenle prim alacağının 50 TL’si için (dava dilekçesinde yıllık izin ücreti ve prim toplamı 100 TL talep edildiğinden ve yargılamada ayrıştırılmadığından bu 100 TL’nin 50 TL’si dava dilekçesindeki prim alacağı kabul edilerek) dava tarihinden, bakiyesi için ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, tamamına temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasındaki prim alacağına ilişkin 4 numaralı bent tamamen çıkartılarak yerine “35.025,00 TL prim alacağının 50 TL’sine dava tarihi olan 19/11/2012 tarihinden itibaren, 34.975,00 TL’sine ıslah tarihi olan 12/12/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 01/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.