9. Hukuk Dairesi 2020/3331 E. , 2020/19699 K.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı işveren işyerinde loder operatörü olarak 1991 yılı Temmuz ayından 2014 yılı kasım ayı sonuna kadar kesintisiz çalıştığını, işyerinde 15 günde 1 değişen gece ve gündüz vardiyalarında vardiyalı olarak çalıştığını, aylık ücretinin net 2.100,00 TL olduğunu, ücretinin asgari ücret tutarının bankayla kalanının elden ödendiğini, ancak uzun süredir elden yapılan ödemelerin yapılmadığını, bu nedenle iş sözleşmesini Adana 7. Noterliğinin 22678 Sayılı ihtarnamesi ile feshetmesine rağmen yasal haklarının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının çalışma arkadaşlarına ailevi nedenlerle çalışamayacağını sürekli belirtmesine rağmen, işyerinde çalışmasına aralıksız devam ettiğini ancak, ihtarnamenin müvekkiline tebliği edildiği anda kimseye haber vermeksizin işi ve işyerini terk ettiğini, iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın istifa suretiyle fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazanamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı şirkette 07/06/1993 - 12/11/2014 arası askerlik dönemi hariç aralıksız çalıştığı toplam 19 yıl 10 ay 5 gün kıdemi olduğu, brüt 2.961,84TL ücretle çalıştığı ve feshe ilişkin kabuller doğrultusunda kıdem tazminatına hak kazandığı, dosya kapsamındaki belgelerden davacının 2013 yılı dahil yıllık izinlerini kullandığı, 2014 yılına ilişkin yıllık iznini kullandığına ilişkin belge bulunamamıştır. İş bu nedenle davacı işçinin 2014 yılı için çalışma süresine uygun yasal 26 günlük yıllık izin hakkı olduğu, davacı vekilinin müvekkilinin maaşının asgari ücret kısmının bankaya yatırıldığını üzerinin ise elden verildiğini ve son dönemlerde elden ödenmesi gereken asgari ücreti aşan kısmın ödenmediğini iddia ettiği, dinlenen tanıkların da davacı vekilinin bu yöndeki beyanlarını ispatlar şekilde kendi ücretlerinin de asgari ücreti aşan kısmının ödenmediğini beyan ettikleri, davalı vekilince ise ücretlerin ödendiğine ilişkin bir belge sunulmadığı, ödemenin işverence belge ile ispatı gerektiğinden bu yönde de davalı yanca ispat yapılmadığından tanık beyanları göz önünde bulundurularak davacı işçinin 2014 mart dahil iş akdi feshine kadar asgari ücreti aşan kısmın ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Taraflar arasında davacının ücret alacağının tespitinde hesap hatası yapılıp yapılmadığı anlaşmazlık konusudur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ücret alacağı hesaplanırken asgari ücret artışı gözetilerek davacının, 01.03.2014 - 30.06.2014 tarihleri arasında 1.880,00 TL ve 01.07.2014 sonrası 2.100,00 TL net ücretle çalıştığı kabul edilerek 01.03.2014 - 30.06.2014 tarihleri arasında ayda 1.880,00 TL ‘den 4 ay toplam 7.520,00 TL ve 01.07.2014 - 12.11.2014 tarihleri arasında ayda 2.100,00 TL’den 132 gün için toplam 9.240,00 TL yani toplam ödenmesi gereken 16.760,00 TL alacağının bulunduğu ve davalı işverence 01.03.2014 - 30.06.2014 tarihleri arasında ayda 765,67 TL ‘den 4 ay için toplam 3.062,68 TL ve 01.07.2014 - 12.11.2014 tarihleri arasında 810,71 TL’den 132 gün için toplam 3.567,12 TL olmak üzere toplam 6.629,80 TL ödendiği ve ödenmesi gereken 16.760,00 TL’den davalı işverence ödenen 6.629,80 TL düşüldüğünde 11.130,20 TL ödenmeyen ücret alacağının bulunduğu bildirilmişse de 16.760,00 TL’den 6.629,80 TL çıkarıldığında 10.130.2 TL alacağın kaldığı görülmekle matematiksel işlem hatası sonucu 11.130.2 TL’ye hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.