MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2014 tarihli ve 675-427 ile 27/05/2014 tarihli ve 54-280 sayılı Kararları başta olmak üzere birçok kararına ve yerleşik uygulamasına göre, uyma kararı ara kararı niteliğinde olmayıp, davanın esasını çözümleyen kararlardan olduğu cihetle, bozmaya uymakla yerel mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yapıp karar verme görevi doğması karşısında, uyulmasına karar verilen Dairemizin 16/11/2011 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere 29/01/1990 tarihli ve 20417 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 3771 sayılı Yasanın 3. maddesiyle yeniden düzenlenen 11/b maddesinde; KİT personelinin, teşebbüslerin ve bağlı ortaklıkların paralarına karşı işledikleri suçlardan dolayı memur sayılarak haklarında 765 sayılı TCK"nın 2. kitap üçüncü ve altıncı baplarındaki hükümlerin uygulanacağı kurala bağlanmış ve buna bağlı olarak Türkiye ... A.Ş. personelinin banka parasını mal edinmesinin diğer koşulların oluşması halinde zimmet suçunu oluşturacağı gözetilerek, 4389 sayılı Bankalar Kanununun 22/11. maddesi yollamasıyla anılan banka personelinin zimmet suçlarında daha ağır hükümler taşıyan 765 sayılı TCK"nın 202. maddesinin uygulanması gerekeceği kabul edilmiş ise de; 25/11/2000 tarihinde yürürlüğe giren 4603 sayılı Kanunun 1. maddesinin 5. bendinde belirtilen 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin bankalar hakkında uygulanmayacağına dair hüküm uyarınca TCK"nın uygulanması açısından memur sayılma olanağı bulunmayan ... personelinin Türk Ceza Kanununda yazılı zimmet suçunu işleyemeyeceği, bu kapsamda suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan 765 sayılı TCK"nın 2/2. maddesinde öngörülen "sonradan yürürlüğe giren yasanın, lehe hükümler taşıması durumunda önceden işlenen suçlar yönünden de, tatbik ve infaz edileceği" kuralı gereğince, somut olayda suç tarihinin 25/11/2000"den önce olması karşısında, ... personeli olan sanığın işlemiş olduğu zimmet suçunda 4389, 5411 ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca ayrı ayrı hükümler kurularak, kurulan hükümlerin sonuçlarının karşılaştırılması suretiyle değerlendirme yapılması gerekirken, lehe yasa uygulamasında yanılgıya düşülerek, somut olayda uygulama yeri bulunmayan ve kamu görevlilerine özgü zimmet suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 247. maddesinin tatbiki suretiyle Dairemizin 16/11/2011 tarihli bozma ilamına uyulmasına karar verildikten sonra dönülemez nitelikteki bu kararın gereği tam olarak yerine getirilmeden hüküm kurulması,
Kabule göre de;
TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı doğrultusunda uygulanması lüzumu,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.