MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti;
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 16/06/2005 tarihinde Bölge Acenteler Satış Müdürü olarak çalışmaya başladığını, 09/06/2009 tarihine kadar çalışmasının devam ettiğini, hizmet sözleşmesinde çalışma saatinin 40 saat olarak belirlendiğini, davacının İstanbul dışındaki tüm acentelerin sorumluluğunu üstlenerek çalışmaya başladığını, fazla mesai ve hafta sonu ücretlerinin ödenmediğini, genel tatillerde çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini beyanla; fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunmuş, davacının 09/06/2009 tarihinde iş yerinden istifa ederek ayrıldığını, taraflar arasında akdedilen protokol başlıklı belge ile davacının, tüm çalışma süresi boyunca hak kazandığı fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını aldığını ve davalı şirketi kayıtsız şartsız ibra ettiğini beyanla, davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davacının üst düzey yönetici olduğu kanaati ile fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti taleplerinin reddine, genel tatil ücreti talebinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Somut olayda; davacının bölge acentaları satış departmanında, genel müdür ve genel müdür yardımcısı ile aynı binada satış pazarlama genel müdür yardımcısına bağlı olarak çalıştığının ve bağlı bulunduğu genel müdür yardımcısından bağımsız ve talimat almadan hareket etmesinin düşünülemeyeceğinin anlaşılmasına, mahkemenin de karar gerekçesinde, bu hususu açıkça kabul etmesine rağmen, davacı işçi üst düzey yönetici kabul edilerek, fazla mesai alacağı talebinin reddi hatalıdır. Dosyada mevcut raporlar bir denetime tabi tutularak , makul oranda takdiri bir indirim yapılarak, fazla mesai ücreti talebi kabul edilmelidir.Bu talebin çelişik gerekçe ile reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.