MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafça feshedildiğini, yasal haklarını almadığını belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında ... 3. İş Mahkemesinden verilen 25.05.2016 tarihli ve 2015/333 esas, 2016/333 sayılı kararı davalı tarafın temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 01.06.2020 günlü ve 2017/27908 esas, 2020/5228 sayılı ilamı ile hükmün BOZULMASINA karar verilmiş, davalı vekili kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 gün ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin bozma ilamının maddi hataya dayandığı anlaşıldığından tarih ve sayısı belirtilen kararın maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafça feshedildiğini, yasal haklarını almadığını belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.

Mahkeme karının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gererçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının hizmet süresi 04.09.2012-16.12.2014 tarihleri arasında sekiz yüz otuz iki gün olmasına rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi hatalı olarak sekiz yüz altmış dört gün olarak tespit edilmiştir. Hizmet süresi yanlış belirlenerek hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmelidir. Fakat yargılama sırasında dinlenen tanıkların ücrete ilişkin beyanları da muallaktır. Tanık olarak dinlenen ve sigorta kaydı bulunmayan işçilerin açtıkları kesinleşen hizmet tespiti dosyalarında da asgari ücretle çalıştıkları yönünde tespit yapılmıştır. Bu nedenle işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından, tarafların bildirdikleri emsal işyerlerinden ve Türkiye İstatistik Kurumu’ndan emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda; davacı mağaza müdür yardımcısı olduğunu ve ücretinin aylık net 1.800,00 TL olduğunu iddia etmiş, davalı ise davacının ücret bordrolarına göre net 900,00 TL olduğunu savunmuştur. Dosyaya sunulan imzasız ücret bordrolarında davacının ücretinni net 900,00 TL olduğu anlaşılmıştır.
Dinlenen davacı ve davalı tanıklarının davacının aldığı ücret miktarına ilişkin beyanları bulunmamaktadır. Sosyal-İş Sendikası"ndan yapılan emsal ücret araştırmasında net 1.700,00-1.800,00 TL arasında ücret alabileceğini bildirmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacakları hesaplamasında emsal ücretin ortalamasının dikkate alınacağı belirtilerek davacının ücreti net 1.750,00 TL olarak kabul edilmiştir.
Mahkemece emsal ücret araştırmasının ortalamasına göre davacının ücretinin net 1.750,00 TL olduğu kabul edilmiş ise de; Mahkemece yapılan ücret araştırması yetersiz olup yukarıda açıklanan şekilde meslek odalarından ve Türkiye İstatistik Kurumu"ndan sorulmak suretiyle yeniden emsal ücret araştırması yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
4-Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık davacının ücret alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Davacı taraf dava dilekçesinde bir aylık ücretinin ödenmediğini beyan ederek ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 46 günlük ücret alacağı bulunduğu belirtilerek ödenen miktar mahsup edilerek ücret alacağı hesaplanmıştır. Davacı tarafın talebi aşılarak ücret alacağı miktarının hüküm altına alınması hatalı olup bu hususta bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.12.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.