MAHKEMESİ :Bakırköy 6. Aile Mahkemesi
TARİHİ :28.02.2014
NUMARASI :Esas no:2013/34 Karar no:2014/153

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi, nafakalar ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Toplanan delillerden ilk açtığı boşanma davası retle sonuçlanıp boşanma nedeni yaratan, davalı eşine hakaret eden, şiddet uygulayan, kıskanç davranışlar sergileyen davacı koca boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurludur. İlk olarak açılıp ret ile sonuçlanan davadan sonra da, davalı kadının kusurlu davranışlarının varlığı kanıtlanamamıştır. Mahkemece tarafların boşanmaya neden olan olaylarda eşit oranda kusurlu bulunduklarına ilişkin kusur belirlemesi yerinde değildir. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Mahkemece tarafların eşit oranda kusurlu olduklarının tespiti ve bu hatalı kusur durumunun sonucu olarak davalı kadının manevi tazminat (TMK.md.174/2) isteminin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Yargılama sırasında yapılan ekonomik ve sosyal durum araştırmasıyla; davalı kadının ev hanımı olduğu kendisine ait yazlık niteliğindeki evde oturduğu, ancak koca ile ortak olduğu şirketten 200 TL geliri ile ayrıca 200 TL kira geliri olduğu, ayrıca kocasından 300 TL nafaka aldığı belirtilmiş, ancak bu tespite davalı kadın itiraz etmiştir. Kira geliri ile şirket ortaklığından gelirinin ayrı ayrı belirtilse de , kocası ile ortak olduğu dükkan nedeni ile 200 TL kira geliri olduğunu ileri sürmüştür. Davalı kadının eşinden nafaka aldığına ilişkin dosyada bir mahkeme ilamı ya da başkaca bir bilgi bulunmamaktadır. Davalı kadının kira getiren taşınmazının bulunup bulunmadığı ve şirket ortağı olup olmadığı, şirket ortaklığı var ise buradan elde ettiği gelirin miktarı belirlenmemiştir. Davalı kadının itirazı da dikkate alındığında tarafların ekonomik ve sosyal durumlarının tespiti açısından yapılan araştırma hüküm kurmaya elverişli değildir. Her iki tarafın ekonomik ve sosyal durumları belirlenmeden, eksik inceleme sonucu davalı kadının tedbir nafakası (TMK.md.169) ve yoksulluk nafakası (TMK.md.175) isteklerinin reddine karar verilmiş olması da isabetsizdir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.06.2014(Salı)