MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işveren nezdinde 18.01.2008-31.08.2012 tarihleri arasında asgari ücret üzerinden sigortalı şoför olarak çalıştığını, 18.01.2008-01.02.2012 tarihleri arasında Ulus-İncirli hattı dolmuşunda, 05:00-23:00 saatleri arasında 80,00-TL yevmiye ile çalıştığını, 06.02.2012 tarihinden itibaren ise servis aracında şoför olarak çalıştığını, bu dönem çalışmasının 05:00-12:00 saatleri arasında olduğunu ileri sürerek, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalının minibüsçüler odasına kayıtlı esnaf olduğunu, araçta üç kişinin üzerinde çalışan olmadığını, 4857 sayılı Yasanın 4/1-ı bendi gereğince İş Kanunu kapsamı dışında olduğunu, taraflar arasında hizmet ilişkisi olmadığını, vekalet ilişkisi olduğunu, minibüsün işletmesinin davacıya bırakıldığını, davacının hasılattan %20 pay alıp kalanı davalıya verdiğini, ancak davacının akrabalıktan doğan bu güven ilişkisini kötüye kullanıp bazen hiç hasılat getirmediğini veya diğer minibüslerin kazancına kıyasla çok az hasılat getirdiğini, bu nedenle davacı ile olan vekalet ilişkisine son verildiğini, davacının iddia konusu dönemde sürekli kendisinin çalışmadığını, başka şoförleri çalıştırdığını, idare yetkisinin davacıda olduğunu, İş Mahkemesinin görevli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.

Gerekçe:
İş davalarının tabi olduğu basit yargılama usulünde iddianın genişletilmesi yasağı dava açılması ile başladığından, talebin arttırılması 6100 sayılı Kanun’un 141. maddesinin 2. fıkrasına göre, ancak ıslah yolu ile mümkündür.
Davacı dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak dava açmış, bilirkişi ek raporuna karşı itirazlarını sunduğu 25/04/2016 tarihli dilekçesinde ise, yeniden rapor alınması için itiraz ettiğini, bu talebin reddine karar verilir ise mesleki mazeretinin kabulü ile ıslah için süre talep ettiğini bildirmiş, Mahkemece ıslaha ilişkin talep karşılanmadan davacı vekilinin mazeretinin kabulü ile davaya ilişkin nihai kararın verildiği görülmüştür.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 176/1. maddesine göre, taraflardan her biri, yaptığı usul işlemlerini kısmen veya tamamen ıslah edebilir. Yine aynı Kanunun 177/1. maddesine göre ıslah, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta, yasal düzenlemeler dikkate alındığında tahkikat bitmeden yapılan ıslah talebine ilişkin usuli işlemi yerine getirmek üzere davacı tarafa 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 181. maddesi uyarınca süre verilerek sonuca gidilmesi gerekirken, süre verilmeden ve gerekçe gösterilmeden davanın sonuçlandırılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.