Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/14487
Karar No: 2020/3640
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/14487 Esas 2020/3640 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı şirketin işçi olarak çalışan davacıya kıdem tazminatını vermediği, ihbar süresi gözetilmeden işten çıkardığı, fazla mesai ücreti ödemediği, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin ücreti, hafta tatili, asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verildiği ancak hafta tatili alacağı için red hükmü kurulmaması, fazla mesai ve hafta tatili için birlikte hesaplanan alacağın hatalı yazılması, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacaklarının net olduğu belirtilmeyerek infazda tereddüt yaratılacağı için kararın BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu (4857) m. 17, m. 19, m. 21, m. 23, m. 25, m. 33, m. 39.
9. Hukuk Dairesi         2017/14487 E.  ,  2020/3640 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ(İŞ)

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    YARGITAY KARARI

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının, davalı şirkette işçi olarak 24/01/2006 -15/04.2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacının 29/11/2012 tarihinde emekli olduğunu, yine aynı şirkette çalışmaya devam ettiğini, ancak davalı şirketin davacının şirkette çalışmaya devam ettiği gerekçesi ile kıdem tazminatını işten ayrılırken vermeye karar verdiğini, bu sebeble davacıya emeklilik sonrasında da kıdem tazminatı ödenmediğini, davacının iş akdinin gayri resmi bir tavırla ertesi gün işe gelmemesi söylenerek sona erdirdiğini, ihbar süresi gözetilmediğini, ihbar tazminatı ödenmediğini, davacının işverenin düzenlediği çalışma çizelgesine göre hareket ettiğini, zaman zaman işlerin yetişmemesi, tamamlanması gereken işler nedeni ile davacının ayda 12 gün 24 saate kadar çalıştırıldığını, Cumartesi- Pazar günlerinde de çalıştırıldığını, fazla mesai ücreti ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin ücreti, hafta tatili, asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının işe başlangıç tarihini kabul etmediklerini, davacının davalı işyerine 01/12/2012 tarihinde çalışmaya başladığını, 15/04/2014 tarihinde de kendi isteği ile işten çıktığını, davacının yasal çalışma saatleri içerisinde çalıştığını, fazla çalışma ücret talebinin yersiz olduğunu, davacının işyerinden kendisinin bildirimsiz olarak ayrıldığını, bu nedenle ihbar tazminatı talebini kabul etmediklerini, davacının emekli olarak davalı işyerinde çalıştığını, daha sonrasında da kendi isteği ile ayrıldığından kıdem tazminatı alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2- Davacının talepleri arasında yer alan ve ispat edilemediği için reddi gereken hafta tatili alacağı hakkında red hükmü kurulmaması,
    10.383,45 TL alacak sadece fazla mesaiye ilişkin olduğu halde hükümde bu alacağın hem fazla mesai için hem de hafta tatili için birlikte hesaplanan tutarmış gibi yazılması hatalıdır.
    3-Dosyadaki bilgi ve belgelerden net hesaplandığı anlaşılan asgari geçim indirimine ilişkin hükümde hüküm altına alınan alacağın net olduğunun yazılmamasının infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi, keza brüt olarak hüküm altına alındığı anlaşılan yıllık izin ücreti alacağına ilişkin hükümde de brüt olduğunun yazılmamasının yine infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/03/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi