
Esas No: 2020/25879
Karar No: 2022/6851
Karar Tarihi: 06.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25879 Esas 2022/6851 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiş ancak hükmün açıklanmasını geri bırakmıştır. Ancak mahkeme, hükmün geri bırakılmasına dair kararın itiraz edilebilecek bir karar olduğunu ve sanığın temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabul edilip, dosyanın itirazın mercii tarafından incelenmesi için mahkemeye iade edilmesine karar vermiştir. Ayrıca sanık hakkında verilen mala zarar verme suçu kararı da temyiz edilemeyecek bir adli para cezasına dayandığı için temyiz istemi reddedilmiştir. İşyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler ise hak yoksunlukları hakkında yapılan bir kanun değişikliği nedeniyle incelenmiş ve temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır. Ancak hırsızlık suçuna ilişkin olarak verilen kararlar, bir kanun maddesine aykırı davranıldığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanunlar:
- 5271 sayılı CMK'nın 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 231/12. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 231/12. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar itirazı kabil kararlardan olup, temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin incelenmesinde;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
