MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2006 yılında davalı Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğüne bağlı ..... Sanat Merkezinde çalışmaya başladığını, 2009 Yılı Ağustos ayına kadar burada çalıştığını, bu tarihten itibaren ...... Müdürlüğü Kitap İkmal Deposunda çalışmaya devam ettiğini......Sanat Merkezinde mesai saatleri dışında 19.00-23.00 saatleri arasında da tiyatro salonu kullanımda olduğundan bu saatlerde davacının bu merkezde çalışan diğer işçiler gibi fazla çalışma yapmak zorunda kaldığını, saat 23.00"dan sonra salonun boşalması, dekorların toplanması, salonun eski hale getirilmesi ve gerekli kontrollerin yapılması sonucunda davacının fazla çalışmasının 00.30"a kadar devam ettiğini, işin niteliği gereği hafta tatili ve genel tatil günlerine denk gelen günlerde de çalıştığını, bu şekilde çalışmalarının yıllık 270 saati aşmasına rağmen, sadece 270 saatlik ücretinin ödendiğini, yasa ve TİS hükümleri gereği 270 saatlik yıllık sınırı aşan fazla mesia ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek 2006, 2007,2008 ve 2009 Yıllarına ait yıllık 270 saati aşan fazla çalışma alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 4857 sayılı yasanın 41. maddesi uyarınca ve hayatın olağan akışı itibari ile işçinin yılda en fazla 270 saat fazla mesaisi olabileceğinin kıstas olarak uygulandığını, davacının bordrolarda belirtilen ve uzun süre belli şekilde yapılan ödemeyi ihtirazi kayıt ileri sürmeden kabul ettiğini, ...... Kültür Merkezindeki etkinliklerin en geç saat 23.00"da sona erdiğini, davalı kurumun mallarının tamamı devlete ait olan bir devlet kurumu olduğunu ve fazla çalışma yapan bir işçiye fazla çalışmasının karşılığının ödenmemesi gibi bir durumun söz konusu olamayacağını, taleplerin zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, dava dilekçesi ile 2006, 2007,2008 ve 2009 yıllarına ait yıllık 270 saati aşan fazla çalışma alacağının tahsilini istemiştir. Dosya içerisinde yer alan puantaj ve bordro kayıtlarının incelenmesinde, davacının 2006 yılına ait 270 saati aşan 146 saat ve 2009 yılına ait yıllık 270 saati aşan 18 saatlik fazla çalışması dışında tüm fazla çalışma karşılığının eksiksiz olarak ödendiği anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, 2006 yılına ait 270 saati aşan 146 saat ve 2009 yılına ait yıllık 270 saati aşan 18 saatlik fazla çalışma karşılığı olan toplam 882, 79 TL"nin hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile daha fazla alacağa karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.06.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.