Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25933 Esas 2022/6966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıkların, suç tarihinde katılanın çalıştığı Metro Turizm firmasına ait bilet satış noktasına gittikleri, Harem'e bilet alacaklarını söyledikleri, katılanın bilet ücretinin 17,00 TL olduğunu söylemesi üzerine sanıklardan Çiğdem'in katılana 100,00 TL'lik parayı uzattığı, katılanın bozuk para istemesi üzerine ise sanık ...'ın 7,00 TL bozuk para vererek para üstü olarak 90,00 TL’yi istediği, katılanın da para üstü olan 90,00 TL’yi sanıklara vererek sanık ...'in kendisine uzattığı 100,00 TL’yi almak için hamle yaptığı sırada sanıklar başka yere de bilet alacaklarını söyleyerek parayı vermedikleri, katılanın işlem yaptığı sırada dışarda bekleyen birisine aldıkları bileti vereceklerini söyleyerek çıktıkları ve geri dönmedikleri olayda, sanıkların katılandan elde ettikleri menfaatin 100,00 TL olması karşısında, TCK'nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.