MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde fabrika müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini, hakları tam olarak ödenmediği gibi ücretlerinin de kayıtlarda eksik gösterildiğini ileri sürerek ikramiye, munzam zarar, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiş, birleşen dava ile de hafta tatili alacağı talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def"ini öne sürüp, iş sözleşmesinin, 05.12.2013 tarihinde davacıya bütün ödemeler yapılarak fesh edildiğini, davalı şirkette dini ve milli bayramlarda çalışma yapılmadığını, bu uygulamanın şirketin genel uygulaması olduğunu, işveren konumunda olan davacının fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatiline ilişkin ücrete hak kazanmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının görev yaptığı fabrikada en üst düzey yönetici olan fabrika müdürü pozisyonunda olması, davacının aylık maaşının görev ve sorumluluğuna uygun olarak asgari ücretin 5 katından daha fazla olması ve davalı işverence davacıya fazla mesai yapması konusunda verilmiş bir talimata ilişkin dosyada belge olmaması nedeniyle davacının fazla mesai ücreti alacağı olmadığı, munzam zararı da olmadığından bu talebin de reddi gerektiği, ikramiye ödemesinin işyeri uygulaması olmaması karşısında bu talep ile izinlerini kullandığından yıllık izin ücretine yönelik talebin de reddi gerektiği ancak bir kısım hafta tatili ile genel tatil alacağı olduğu gerekçesi ile asıl davanın kısmen kabulüne birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar tarafların temyizi üzerine Dairemizin 2017/8476 E. 2018/13651 K. ve 25/06/2018 tarihli ilamı ile davalı temyizi yerinde görülmeyip davacı temyizi açısından ise " Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bordrolarda hafta tatili ve genel tatil tahakkuku olduğu belirtilip tahakkukların olduğu dönemler hesaplamada dışlanmış ise de, bordroların incenlemesinde tahakkukların çalışma karşılığı zamlı tahakkuk olmadığı çalışılmadan ödenmesi gereken yevmiyeler olduğu görülmüştür. Buna göre hesaplamada ilgili bordro dönemlerinin dışlanması hatalıdır. Öte yandan davacı taraf temyiz aşamasında bordro bedellerinin gerçeği yansıtmadığı ve bordro dışında elden ödeme yapıldığı iddiası ile ilgili bir kısım ödeme belgeleri sunmuştur. Mahkemece bu belgelere karşı davalı tarafın diyecekleri sorulduktan sonra elden ödeme olup olmadığı değerlendirilerek hesaplamada dikkate alınacak dönem ücretleri belirlenmelidir. " gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulup bilirkişi raporu alındıktan sonra davacı tarafın bozma sonrası yaptığı ıslah da dikkate alınarak asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemenin ilk kararı tarafların temyizi üzerine Dairemizin yukarıda açıklanan ilamı ile bozulmuştur.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sırasında davacı vekili talep miktarlarını ıslah yolu ile arttırmış ve Mahkemece bu ıslaha değer verilmiştir.
Bozmadan sonra ıslah yapılıp, yapılamayacağı hususunda Yargıtay Hukuk Daireleri arasındaki içtihat uyuşmazlığının giderilmesi amacı ile içtihatların birleştirilmesi gündeme gelmiş, konu Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulunda değerlendirilmiş ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu" nun 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararı ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın  değiştirilmesine gerek olmadığına” karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu" nun 45/5. maddesi “ İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu" nun 45/5. maddesi karşısında Dairemizce “ Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu" nun bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına ilişkin 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararına uygun karar verilmesi gerekmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacı vekilinin bozmadan sonra yaptığı ıslaha değer verilerek hüküm kurulması HMK.nun 177/1. maddesinin “Islah tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir” hükmü ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın  değiştirilmesine gerek olmadığına ilişkin 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı YİBK” karşısında isabetsizdir.
3- Mahkemece, birleşen davaya karşı davalı tarafça öne sürülen zamanaşımı def"inin değerlendirilmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.