BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : Ankara 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 35. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 12.04.2010 tarihinde davalı şirketin selefi olan ... Enerji İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. bünyesinde Proje Müdürü emrinde Şantiye Şefi olarak çalışmaya başladığını, şirketin türü 28.08.2015 tarihinde anonim şirkete dönüştürüldükten sonra da fesih tarihine kadar davalı şirkette çalışmaya devam ettiğini, davacının başka bir işten emekli olduğu için davalı işverenin Sosyal Güvenlik Kurumu primlerini ödeyip ödemediğini de takip etmediğini, davalı işverenin Sosyal Güvenlik Kurumu primlerini ödememiş olduğunu, davacının ücretlerinin sürekli düzensiz ve geç ödenmesi, Aralık 2015 ücret alacağının kısmen ve Ocak 2016 ücret alacağının hiç ödenmemesi, fazla mesai ücretlerinin hiç ödenmemesi, ücretin sürekli bir kısmının bankadan ve bir kısmının elden ödenmesi, şirketin diğer personeline altı ayda bir düzenli olarak zam yapıldığı halde kendisine bir buçuk yıldır yapılmaması ve maruz kaldığı mobbing nedenleriyle davalı şirkete göndermiş olduğu 15.02.2016 tarihli ihtarname ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini, işverenden bakiye ücret, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsili amacıyla göndermiş olduğu ihtarnameye karşın işverence herhangi bir ödeme yapılmadığını, davacının fesih tarihindeki net ücretinin 5.500,00 TL olduğunu, davalı işverenin bu ücretin her ay değişen bir kısmını banka üzerinden ve ücreti 5.500,00 TL"ye tamamlayan kalan kısmın ise elden ödemekte olduğunu, davacıya Aralık 2015 ücretinin elden ödenecek 1.737,77 TL"lik kısmı ile Ocak 2016 ücretinin tamamı (5.500,00 TL) ödenmediğini, 15.02.2016 tarihinde haklı nedenle iş akdi davacı tarafından feshedilmekle 15 günlük ücreti karşılığı olan 2.750,00 TL"nin de ödenmediğini, davacının kıdem tazminatına hak kazandığını, davacının davalı şirket bünyesindeki 5 yıl 10 aylık hizmeti boyunca yalnız 20 gün yıllık izin kullanmış olduğunu, kalan izin alacaklarının ödenmediğini, davacının şantiyelerde cumartesi dahil haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, davacıya bir kısmı bankadan ve bir kısmı elden olmak üzere her ay net ücret ödemesi yapıldığını, fazla çalışma ücretleri ödenmediğini, her ay değişen miktarlarda bankadan ödeme yapılması ve 5.500,00 TL"nin elden ödeme ile tamamlanmasının, uyuşmazlık halinde, fazla mesai ödemesi yapılmış intihası yaratmak için işverence kullanılan bir yöntem olduğunu, davacı milli bayramlarda çalışmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ederek ücret alacağı, kıdem tazminatı alacağı, yıllık izin alacağı, fazla mesai alacağı, milli bayram çalışması alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, zamanaşımı def"inde bulunduklarını, davacının 15.04.2010 tarihinde istihdam edilmeye başlandığını, davacının ücret miktarına ve ödenme şeklinde ilişkin iddialarının gerçekten uzak olduğunu, yapılan tüm ödemelerin banka hesabına yatırılan miktarlardan ibaret olduğunu, davacının tüm alacaklarının kendisine zamanında ve tam olarak ödenmiş olduğunu, müvekkili şirketten hiçbir alacağı bulunmadığını, hak kazandığı tüm yıllık izinlerini de bizzat kendisinin talep ettiği dönemlerde eksiksiz olarak kullandığını, bu hususların ekte sunulmuş olan özlük dosyasında yer alan, usulüne uygun şekilde tazim edilen belgeler ile sabit olduğunu, bu itibarla, davacının ücretlerin tam ve zamanında ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiği iddiasına itibar edilmemesi gerektiğini, davacının iş akdini haklı neden olmaksızın feshetmiş olmakla kıdem tazminatına hak kazanmayacağını, davacının fazla çalışmalara ilişkin iddiasının gerçeği yansıtmadığı gibi hayatın olağan akışına da aykırı olduğunu, çalışma şartlarının gerektirdiği istisnai zamanlarda fazla çalışma yapmış ise söz konusu çalışmaları karşılığında kimi zaman izin kullanmış, kimi zaman ise bu çalışmaları denkleştirme usulüne tabi tutulmuş, fazla çalışma yaptığı dönemlerden sonraki dönemlerde normal çalışma saatlerinden dahi daha az çalıştırılarak, haftalık çalışma süresinin yasal sınırlar içerisinde kalmasına gayret edilmiş olduğunu, davacının fazla çalışma ücreti talebinin yersiz olduğunu, Yargıtay kararlarında da çalışma süresinin tamamı boyunca fazla çalışma yapılmasının ya da hergün 1,5 saat fazla çalışma yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olarak değerlendirildiğini, davacının fiilen yaptığı işin niteliğine göre işyeri kayıtlarının da incelenerek, işyerinin hacmi ve yoğunluğu gibi hususların belirlenerek sonuca gidilmesi gerektiğini, davacının ulusal bayramlar ile genel tatil günlerinde çalıştırılmamış olup, müvekkil şirketten ulusal bayram-genel tatil alacağı adı altında herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığını, çalıştığı süre boyunca hak kazandığı tüm yıllık izinlerini de bizzat kendisinin talep ettiği dönemlerde eksiksiz olarak kullanmış, işçinin izin kullandığına ilişkin bizzat kendi imzasını havi belgelerin sicil dosyasında sunulmuş olduğunu bu yöndeki taleplerinin de reddine karar verilmesi gerektiğini, davacının davalıdan kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, bakiye ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ya da sair ad altında herhangi bir alacağı bulunmadığını, faize ilişkin taleplerin usul ve yasaya aykırı olduğunu savunarak; usulden ve esastan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusu yerinde görülmediğinden esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin üst düzey yönetici olup olmadığı ve davacı işçinin fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Somut olayda davacının davalı işyerinde şantiye şefi olarak çalıştığı anlaşılmakla; tanık beyanlarına istinaden, davacının haftada 9 saat fazla mesai yapmış olduğu kabul edilerek fazla mesai ücreti alacağı hesap edilmiş ise de, dosya içeriğine göre; davacının şantiye şefi olarak görev yapması sebebiyle bulunduğu yerde en üst düzey yönetici sıfatıyla çalışmış olduğu, yetki alanı gereğince çalışma düzenini kendisinin belirleyebilecek konumda olduğu anlaşılmakla, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, aksi yönde verilen kabulüne dair karar hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.