Danıştay 4. Daire 2018/897 Esas 2020/6717 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/897
Karar No : 2020/6717

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Metal Profil Sanayi Ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle 2013/4,6,9,10,11 dönemlerine ilişkin tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 maddesi uyarınca 2013/11 dönemi için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı Alemdar Vergi Dairesi mükellefi … Tekstil İnşaat Gıda ve Temizlik Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen 27/03/2014 tarih ve 2014-A-225/3 sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda yer alan tespitlerin tek başına davacıya düzenlenen faturaların sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğuna delil olamayacağından, soyut ve varsayıma dayalı olarak uyuşmazlık konusu dönem için davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde ve somut bir tespitte bulunulmaksızın kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince istinaf istemine konu kararın, dava konusu özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı hukuka uygun ve yerinde görülerek, bu kısma yönelik davalı idare iddialarının istinaf istemine konu kararın kaldırılmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin bu kısmına yönelik olarak reddine karar verildiği, istinaf istemine konu kararın, dava konusu cezalı tarhiyata ilişkin kısmı yönünden uyuşmazlık konusu dönemde davacıya fatura düzenleyen Alemdar Vergi Dairesi mükellefi … Tekstil İnşaat Gıda ve Temizlik Tic. Ltd. Şti hakkında düzenlenen 27/03/2014 tarih ve 2014-A-225/3 sayılı Vergi Tekniği Raporu'nun incelemesinden; adı geçen mükellef tarafından, davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal veya hizmet teslimine dayanmadığı anlaşıldığından dava konusu tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık görülmeyerek, bu kısma yönelik olarak davalı isteminin kabulüyle, Mahkeme kararının bu kısmı itibariyle kaldırılmasına ve dava konusu tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden davanın reddine karar vermek gerektiği, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle arttırılan kısımları yönünden ise, davacı adına, 2008/3 dönemine ilişkin olarak kesilen ancak İstanbul 11. Vergi Mahkemesinin kararıyla kaldırılan vergi ziyaı cezasının, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılmasına dayanak alındığı, dava konusu vergi ziyaı cezalarını gerektiren eylem tarihlerinde, davacı adına kesilerek kesinleşmiş, tekerrüre dayanak alınabilecek nitelikte bir vergi ziyaı cezasının bulunmadığı, davalı idarece, tekerrüre dayanak gösterilen vergi ziyaı cezasının, dava konusu vergi ziyaı cezalarını gerektiren eylem tarihlerinden sonra kesildiği gibi, kesinleşmediği de anlaşılmakla, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısımlarında bu gerekçeyle hukuka uyarlık görülmeyerek, vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısımlarına yönelik istinaf isteminin, bu gerekçeyle reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN DAVACININ İDDİALARI : Mal alımının gerçek olduğu, mal temini sırasında katma değer vergisinin ve mal bedelinin ödendiğinin vergi inceleme raporu ile de sabit olduğu, bunun aksinin idarece ispatlanamadığı, sahte fatura düzenlediği iddia edilen alt firmanın tahsil ettiği vergileri ödemediği öne sürülerek davacıdan tahsil etme mantığıyla hareket edildiği, alt firmalarla davacı arasında bir irtibat bulunduğu hususunda herhangi bir tespit de yapılmadığından, kararın aleyhe olan hükümlerinin bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDENİN DAVALININ İDDİALARI : Dava konusu tarhiyata mesnet alımlara ilişkin olarak kanunen kabul edilebilir belge alınmadığından, yani muhteviyatı itibariyle sahte fatura kullanıldığından dolayı özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerekmekte olup, cezanın kesilebilmesi için tüm şartların sağlandığı, davacının sahte fatura kullanması nedeniyle özel usulsüzlük cezası kesilmesinde herhangi bir yasal isabetsizlik bulunmadığı, kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:..., K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.