MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 01/10/2006-03/11/2014 tarihleri arasında ve değişik alt işverenler nezdinde davalıya bağlı hastanede temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş akdini evlilik nedeniyle davacının feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, 3 günlük evlilik izin ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. ... özetle; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, Sağlık Bakanlığına husumet tevcih edilemeyeceğini, davanın davacının çalıştığı firmalara ihbar edilmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; hüküm fıkrasında davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğunun doğru bir şekilde belirtilmesine rağmen, yargılama giderlerine harç katılarak hüküm kurulması ve davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerinde ise de, dava ve artırım tarihlerinin hükümde açıkça belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın; yıllık izin ücreti, harçlar ve yargılama giderlerine dair 1/b, 2 ve 5 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“1/b) 378 TL brüt yıllık izin alacağından 100 TL’sinin dava tarihi olan 08.01.2015 tarihinden, bakiye 278 TL’sinin talep artırım tarihi olan 06.11.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
2. Davalı T.C. ... harçtan muaf olduğundan davalı aleyhine harç takdirine yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan başvuru harcı (27,70 TL), peşin harç (54,65 TL) ve ıslah harcı (140,04 TL) olmak üzere toplam 222,39 TL harcın, karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine
5. Davacı tarafından yapılan (harçlar hariç) davetiye gideri: 65 TL, tanık ücreti: 60 TL ve bilirkişi gideri: 300 TL olmak üzere toplam 425,00 TL yargılama giderinin kabul ve red oranına göre hesaplanan (kabul oranı % 99,13) 421,30 TL’sinin davalıdan tahsili ile DAVACIYA VERİLMESİNE, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.