MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... başkanlığında 06.01.2005 tarihinde çalışmaya başladığını, 30.04.2013 tarihinde emekli olduğunu, ancak işçilik alacaklarının ödenmediğini, ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ve bayram tatili çalışma alacağının davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, husumetten davanın reddi gerektiğini savunarak davanın reddini istenmiştir.
Davalı ...... Limited Şirketi vekili, müvekkili şirketin alt işveren olarak faaliyet gösterdiğini, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı şirketler vekili, davacının belediye işçisi olup husumetten ret gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde ilk iki yıl su fabrikasında 08:00-20:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile sonrasında ise 08:00-17:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile, cumartesi günü ise saat 13:00"e kadar çalıştığını, pazar günü çalışma olmadığını iddia etmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 01.07.2005-01.07.2007 arası yani davacının fabrikada çalıştığı dönem için haftalık yermibir saat fazla mesai yaptığı, 31.07.2007 sonrası için ise haftalık üç saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ve davalı ... vekilince süresinde zamanaşımı itirazında bulunulması sebebiyle, zamanşımı itirazı değerlendirilmiş ise de davalı belediyenin 31.07.2008 tarihinden sonraki alacaklarının talep edilebilir olduğu böylece davalı ... yönünden yanlızca ikinci dönem açısından hesaplama yapılabileceği, davacının dava dilekçesindeki iddiası nazara alındığında da davacının bu dönemde haftalık kırkbeş saati aşan çalışması olmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde temyiz itirazında bulunan davalı ... yönünden fazla mesai alacağının reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.