MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı TCK’nın 44/1. maddesinde düzenlendiği üzere “işlediği bir fiil ile birden farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır.” Olayımızda sanık, gözlüklü olan müştekinin yüzüne yumruk vurmak suretiyle hem basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebep olmuş hem de gözlüğünün kırılmasına sebep olmuştur.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; kasten yaralama suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık, müştekiye yumruk vurmak suretiyle tek bir fiil ile basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına ve gözlüğünün kırılmasına sebep olduğundan farklı neviden fikri içtima nedeniyle en ağır cezayı gerektiren suç olan kasten yaralama suçundan ceza verilmesi gerekirken her iki suçtan ayrı ayrı ceza verilmesi,
2-Sanık hakkında Aydıncık Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2009/70 esas ve 2009/107 karar sayılı ilamı ile tehdit suçundan hükmolunan ve kesin nitelikte olan 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğün, 1412 sayılı CMUK"un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.