Danıştay 12. Daire 2021/45 Esas 2021/94 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/45
Karar No : 2021/94

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : Davacı tarafından; Bayburt Emniyet Müdürlüğü bünyesinde ... Sınıf Emniyet Müdürü olarak görev yapmakta iken 3201 sayılı Kanun'un Geçici 27. maddesi uyarınca re'sen emekliye sevk edilmesine ilişkin ... tarih ve ... sayılı Emniyet Genel Müdürlüğü Yüksek Değerlendirme Kurulu kararının iptali ve işlem nedeniyle uğradığı maddi kayıpların yasal faiziyle birlikte tarafına ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davanın reddi yolunda ... İdare Mahkemesince verilen ... tarih ve E: ..., K: ...sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca ilk inceleme ile görevli Tetkik Hâkimi ...'nın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, adli yardım talebi kabul edilerek işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 18.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun'un 20. maddesiyle değişik "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay'da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kuralı yer almış; aynı Kanun'un 45. maddesinin altıncı fıkrasında Bölge İdare Mahkemelerinin 46. maddeye göre temyiz yolu açık olmayan kararlarının kesin olduğu, 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği, bu kararlara karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği, yedinci fıkrasında da temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde altıncı fıkrada sözü edilen kararların, dosyanın gönderildiği Danıştay'ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği hükmü düzenlenmiştir.
Bu durumda, davacı tarafından 11/01/2016 tarihinde Mahkeme kaydına giren dilekçeyle temyiz isteminde bulunulduğu, 24/10/2016 tarihli dilekçeyle temyiz talebinden feragat edildiği, bunun üzerine Danıştay Beşinci Dairesinin 17/11/2016 tarih ve E:2016/25110, K:2016/6334 sayılı kararıyla feragat nedeniyle temyiz istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığı yolunda karar verildiği, davacı tarafından bu karara karşı yapılan karar düzeltme istemi üzerine Danıştay Beşinci Dairesince verilen 21/09/2020 tarih ve E:2018/5428, K:2020/3774 sayılı kararla karar düzeltme isteminin reddine karar verildiği anlaşıldığından kesinleşen karar hakkında temyiz isteminde bulunulması ve dosyanın esasının incelenmesi hukuken mümkün değildir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin 2577 sayılı Kanun'un 48. maddesinin yedinci fıkrası uyarınca reddine,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Davacının adli yardım talebi kabul edildiğinden, temyiz giderlerinin davacıdan tahsili için İdare Mahkemesince vergi dairesine müzekkere yazılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini teminen ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.