Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/23304 Esas 2022/8900 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/12/2020 tarihli ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, inşaatta çalışan müvekkilinin yönetmeliklere aykırı olarak döşenen yüksek gerilim hattına temas ederek yaralanması nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verildiği, kararın 09/03/2009 tarihinde kesinleştikten sonra davacı vekilinin ..... Tıp Ltd. Şti’nin Cizre ..... Tıp Ltd. Şti’ne devredildiğinden bahisle her iki şirketin sorumlu olduğundan bahisle tahsis talebinde bulunması üzerine talebin kabul edilerek adı geçen şirketler bakımından tahsis kararı ile müşterek müteselsil tahsili şeklinde karar verildiği, ek kararın temyizi neticesinde Dairemizin 02/07/2020 tarih, 2020/1375 esas ve 2020/2490 karar sayılı ilamı ile Cizre .... Ltd. Şti. bakımından açılan bir dava olmadığından tefrik kararı verilmesinin doğru olmadığı ve tahsis şerhinin kaldırılması ile yetinilmesi gerektiğinden bahisle yapılan bozma ilamına uyularak 18/07/2017 tarihli tahsis kararının kaldırılmasına ve davacı vekilinin aynı tarihli tahsis kararının reddine karar verilmiş, 16/12/2020 tarihli ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 21,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 16/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.