Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının iş akdinin emeklilik nedeniyle son bulduğunu öne sürerek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının yüklenici firma işçisi olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, davacının asıl işvereninin ... Bakanlığı olduğunu, belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan davacının kıdem tazminatı hakkının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, mahkemece, ispat yükü kendisine düşen işveren tarafından kullandırıldığı ispatlanamadığı gerekçesiyle davacının 196 gün karşılığı yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak, davalı ... vekili hükme esas alınan bilirkişi raporuna itiraz dilekçesine davacı tarafından imzalı ve davacının 09.01.2009-31.01.2009 tarihleri arasında 20 gün, 11.05.2009-14.05.2009 tarihleri arasında 3 gün, 02.06.2009-09.06.2009 tarihleri arasında 5 gün, 16.08.2007-21.08.2007 tarihleri arasında 5 gün, 22.11.2007-23.11.2007 tarihleri arasında 1 gün izin kullandığını gösteren yıllık izin formu başlıklı belge fotokopileri eklemiş olup bu belgeler değerlendirilmeden karar verilmiştir.
Mahkemece, bu belgelerin aslı getirtilmeli ve davacı asilin belgelere ilişkin beyanı da alınmak suretiyle, belgelerde kullanıldığı belirtilen sürelerin hesaplanan yıllık izin süresinden mahsup edilmesi gerekip gerekmediği değerlendirilmelidir. Bu yön gözetilmeden yıllık izin alacağının hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Mahkemece yargılama giderine ilişkin kurulan hükümde peşin alınan harç, başvuru harcı ve ıslah harcının toplanarak kabul ve red oranına göre davalı şirketin sorumlu olduğu harç gideri tespit edilmiştir. Harç kabul edilen alacak miktarı üzerinden alındığından davanın tam veya kısmi kabulü halinde yargılama harçlarından davalı taraf tümüyle sorumludur. Bu durumda yargılama gideri hesaplanırken yargılama harçlarının tamamından davalı şirketin tek başına sorumlu tutulması gerekirken kabul ve red oranına göre sorumluluk miktarlarının tespiti hatalıdır.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı şirkete iadesine, 24.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.