MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın prefabrik ev satın almak isteyen şikayetçi.....’e diğer şikayetçi ......’e ait prefabrik evin satışı için aracı olabileceğini söylediği, sonrasında ...’in 1500 TL istediğini ilettiği, şikayetçi .....’den parayı alıp gittiği, bu suretle menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda; dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5275 sayılı yasanın 106. maddesinin 3. fıkrasındaki düzenlemenin "ödenmemesi nedeniyle hapse çevrilen adli para cezasının ne şekilde infaz edileceğine" ilişkin hükümler içerdiği ve infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu, anılan hükümlerin taksitlendirilmesine karar verilen adli para cezasına ilişkin "taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" ilişkin TCK"nın 52. maddesinin 4. fıkrasının uygulanmasına engel oluşturmadığı dikkate alınarak tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca kasten işlenen suçtan dolayı sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması nedeniyle, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.