MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.06.1998 tarihinden, emekli olduğu 25.03.2014 tarihine kadar davalı kuruma ait Samsun Devlet Hastanesinde çalıştığını, 26.03.2014 tarihinde dilekçe ile çalıştığı işyerine ve şirkete emeklilik nedeniyle işten 04.04.2014 tarihinde ayrılacağını bildirdiğini, çalıştığı süre içinde muvazaalı olarak değişik şirketlerden bildirim yapıldığını, ancak tüm süre boyunca Devlet Hastanesi yetkililerinden emir ve talimat aldığını, yıllık izinlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretinin faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının emeklilik nedeni ile işyerinden ayrıldığını ve kıdem tazminatına hak kazandığını ispatlaması gerektiğini, davacının bu tür bir başvuru yaptığına dair evrak olmadığını, kıdem tazminatının tebliğde belirtildiği üzere %3"lük sözleşme giderinden karşılanması gerektiğini, davacının yıllık izin kayıtlarının çalıştığı şirketlerde bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davalı Kurum’un 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun hükümde açıkça yazılmaması ve dava, niteliği itibariyle belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda davası olarak açılmış olup bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması, kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Açıklanan nedenle ücret ve yıllık izin alacaklarının tamamına dava ve talep artırım ayrımı yapılmaksızın dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi, hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının "c" ve "b" bentlerinin hükümden tamamen çıkarılarak, yerlerine;
“b- Net 5.507,26 TL. yıllık izin ücreti alacağından, 500,00 TL" sinin dava tarihi olan 24/07/2014 tarihinden, bakiyesinin ise talep arttırım tarihi olan 08.06.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin REDDİNE,
c- Davalı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna harç yükletilmesine yer olmadığına,
Kabul edilen miktar üzerinden alınması gereken 1.555,95 TL. karar-ilam harcından, davacı tarafından yatırılan peşin ve ıslah harcı toplamı 408,32 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.147,63 TL karar-ilam harcının davalı şirketlerden müşterek ve müteselsilen alınarak hazineye irat kaydına,
Davalı Kurum harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan başvuru, peşin ve ıslah harçları toplamı 433,52 TL" nin davalı şirketlerden müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine" bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 12.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.