MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine, sahtecilik suçundan sanığın beraatine ilişkin hükümler, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Katılan vekili tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan ..... vekilinin yüzüne karşı verilen 08/12/2011 tarihli beraat kararına karşı yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 02/04/2012 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, bir şekilde ele geçirdiği katılana ait ehliyetin fotoğraf kısmına kendi fotoğrafını yapıştırarak katılan ...... görevlilerine kendisini ..... olarak tanıtıp....şubesinde....."e ait bulunan...... nolu vadeli hesabından ...... tediye nolu fişle imza karşılığı 6.000 TL ve aynı hesap üzerinden ...... .... şubesinden provizyon ile 5.000 TL olmak üzere toplam 11.000 TL parayı çektiği şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tayin olunan gün adli para cezasının TCK nun 43/1 maddesi uyarınca 1/4 oranında artırımı sırasında 1375 yerine 1283 olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 158/1-f maddesi yerine sonuca etkili olmayacak şekilde hataya düşülerek TCK’nın 158/1-e maddesinin gösterilmesi,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; temel cezanın belirlendiği hüküm fıkrasından “158/1-e” ibaresi çıkarılarak yerine “158/1-f” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.