MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 158/1-f, 52/2-4, ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nun 27/06/2011 günü, katılan ..."nın cep telefonunu arayarak, kendisini ....olarak tanıttıktan sonra, bir çetenin katılana ait banka hesabına ulaştığını, bankada parasının olup olmadığını sorduğu, katılanın bankada parasının olduğunu söylemesi üzerine bankadaki parayı hemen çekip kendisinin vermiş olduğu hesap numarasına yatırmasını, çeteyi suçüstü yakalayacaklarını, başka yere de haber vermemesini ve telefonunu sürekli açık bırakmasını söylediği, katılanın da bu durum karşısında talimatları yerine getirerek bankada bulunan parasını çekip sanığın bildirmiş olduğu, bankası hesabına 4.900 TL yatırdığı ancak sonrasında dolandırıldığını anladığı, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın katılanı kandırıp hakkında beraat kararı verilen diğer sanığın annesinin banka hesabına para göndermesini sağladığı ve gönderilen parayı bankadan çektiği olayda bankanın araç olarak değil "ödeme vasıtası" olarak kullanıldığı anlaşılmakla eylemin TCK"nın 157. maddesinde tanımlanan "basit dolandırıcılık" suçunu oluşturduğu nazara alınmadan yazılı şekilde "nitelikli dolandırıcılık" suçundan karar verilmesi,
Kabule göre de,
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilme tarihine, 1.fıkrada yazılı diğer haklardan yoksun bırakılmasının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.