17. Hukuk Dairesi 2013/15007 E. , 2015/3701 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın davacı ..."ın eşi diğer davacının babası ..."ye çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini ileri sürerek, maddi zarar yönünden ıslahla birlikte toplam 266.522,99 TL destekten yoksun kalma tazminatı ve 2.000,00 TL cenaze def"in gideri ile her davacı için 10.000,00"er TL manevi tazminatın faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, maddi tazminat taleplerinin davacı ... için 88.892,80 TL, davacı ... için 19.892,00 TL yönünden kısmen kabulüne, cenaze def"in giderine yönelik talebin 2.000,00 TL olarak kabulüne, manevi tazminat taleplerinin ise; davacı ... için 10.000,00 TL, davacı ... için 3.000,00 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-)Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
BK."nın 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı BK. md. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Mahkemece müteveffanın oğlu davacı ..."nin manevi tazminat talebi yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; somut olayda, dava tarihinde kendisi iki yaşında olsa da 28 yaşındaki babası davalı yanın sebebiyet verdiği trafik kazasında hayatını kaybetmiş olup, olayda müteveffanın kusuru da bulunmadığından bu davacının duyduğu acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli, davalının sorumluluğun niteliği de göz önünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşecek şekilde hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha yüksek oranda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle somut olay ile bağdaşmayan düşük manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddi REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 6.341,81 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 2.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.