Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4566 Esas 2022/14134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme ve hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik sanık müdafiinin itirazının Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek 02/02/2016 tarih, 2016/100 D.iş sayılı kararı ile reddine karar verildiği ve sanık müdafiinin temyiz isteminin sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I) Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 129/1. maddesi uyarınca hakaret suçunun haksız fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilebilmesi için; suçun mutlaka haksız fiili gerçekleştiren kişiye yönelmesi gerektiği dikkate alındığında; sanık hakkında TCK’nın 129/1. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığı, ancak kovuşturma aşamasında dinlenen tanık beyanlarına göre hakaret suçunun katılan ... ve sanık ... arasında karşılıklı işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 129/3 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-c maddeleri uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığına" şeklinde hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan; 1 numaralı hüküm fıkrasının çıkarılarak, yerine ““Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK.nun 223/4-c maddesi uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması sırasında gösterilen gerekçeler dikkate alındığında; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.