MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve kararın bozmaya uygun olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Basın İş Kanunu’ nda faizin türü ve başlangıcına ilişkin özel düzenleme olmadığından, kıdem tazminatı faizinin dava tarihi yerine fesihten başlatılması ve kıdem tazminatı, ücret ve fazla mesai ücreti alacaklarına yasal faiz yerine en yüksek banka mevduat faizi yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
-Hüküm fıkrasının kıdem tazminatına ilişkin paragrafındaki “...fesih tarihi olan 01.11.2013...” tarih ve sözcüklerinin çıkartılarak, yerine “...dava tarihi olan 29.11.2013...” tarih ve sözcüklerinin yazılmasına,
-Hüküm fıkrasının kıdem tazminatı, ücret ve fazla mesai ücreti alacaklarına ilişkin paragraflarındaki “...en yüksek banka mevduat...” sözcüklerinin çıkartılarak, yerlerine ayrı ayrı “...yasal...” sözcüğünün yazılmasına, “ hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 12.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.