MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Haksız İşgal Tazminatı


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


K A R A R

Davacı vekili, müvekkili İdarenin 883 ada, 6 parsel sayılı taşınmazın, maliki olduğunu, davalının hiçbir haklı sebebe dayanmaksızın mezkur taşınmazı ikamet etmek suretiyle işgal ettiğini belirterek, 01.06.2009-25.06.2009 tarihleri arası için 883,00 TL işgal tazminatının dönem sonlarından itibaren kademeli yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 12.11.2010 havale tarihli dilekçesi ile dava değerini 883,00 TL"den 2.084,00 TL"ye artırarak ıslah etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine ilişkin verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 14.06.2012 tarihli ve 2012/12003 Esas, 2012/15175 Karar sayılı ilamı ile dava konusu taşınmaza yapılan tadilatın kimin tarafından yapıldığının resmi makamlardan sorularak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş ve Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, yargılamaya devam edilmiştir.
Mahkemece bu kez yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 875,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş olup; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Somut olayda, dava dilekçesinde 883,00 TL"nin davalıdan tahsili talep edilmiş, ıslah dilekçesi ile talep 2.084,00 TL"ye yükseltilmiş ve Mahkemece 875,00 TL ecrimisil bedelinin kabulüne hükmedilmiş olup, 6100 sayılı HMK’nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK’nin 361-362. maddeleri (1086 sayılı HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı kanun ile değişik 427. maddesi) uyarınca karar tarihi olan 2014 yılında temyiz kesinlik sınırının 1.890 TL olduğu ve reddedilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığı tespit edilmekle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HMK’nin 361-362. maddeleri (1086 sayılı HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin 2. fıkrası) uyarınca 2014 yılı itibariyle miktar ve değeri 1.890 TL yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 20.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.