Esas No: 2022/4852
Karar No: 2022/14504
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4852 Esas 2022/14504 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, mala zarar verme suçundan dolayı iki katılan sanık hakkında beraat kararı verilirken, bir katılan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, mahkumiyet kararı verilen sanık için temyiz itirazı yapılmıştır ve bu itirazda, yeni düzenlenen uzlaştırma hükümleri gereği uzlaştırma işlemi yapılmadan hüküm verildiği, ayrıca adli para cezası belirleme sürecinde yanlış uygulama yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenlerden dolayı temyiz itirazı kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK 5237'nin 151/1 maddesi ile mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilirken, adli para cezası belirleme sürecinde TCK 5237'nin 52/1 ve 61/8 maddelerindeki düzenlemeler hatırlatılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Katılan sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-5237 Sayılı TCK’nın adli para cezası başlıklı 52. maddesinin 1. fıkrasında “Adli para cezası beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir.” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 61/8. maddesinde yer alan “Adli para cezası hesaplanırken, bu madde hükmüne göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik artırma ve indirimler, gün üzerinden yapılır. Adli para cezası, belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle bulunur.” şeklindeki düzenleme uyarınca, sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan adli para cezası tercih edildiğine göre temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca 180 gün karşılığı olarak belirlenmesinden sonra, artırma ve indirimlerin de gün üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ay üzerinden temel cezanın belirlenmesi ve sonraki uygulamaların da ay üzerinden yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
