Esas No: 1998/763
Karar No: 1999/1243
Karar Tarihi: 25.03.1999
Danıştay 4. Daire 1998/763 Esas 1999/1243 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı şirketin önceki dönemlerde ödediği gelir vergisini, kurumlar vergisinden mahsup ettiği ve bu nedenle ödeme emri düzenlenen vergilerin mahsup yoluyla ödendiği gerekçesiyle Hitit Vergi Dairesi Başkanlığı ANKARA tarafından çıkartılan ödeme emrinin iptal edilmesi sonucu açılan dava sonucunda, Vergi Mahkemesi tarafından davacı şirket lehine karar verilmiştir. Hitit Vergi Dairesi Müdürlüğü ise tevkif edilen vergilerin ödendiğine dair belge ibraz edilmemesi nedeniyle mahsup işleminin yapılmadığını, bu nedenle ödeme emrinin yasal olduğunu savunmuştur. Ancak Danıştay Dördüncü Dairesi tarafından yapılan inceleme sonucunda, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu'nun 8. maddesi: Vergiyi doğuran olayın meydana geldiği tarihten itibaren verginin kesinleştiği tarihe kadar geçen zaman içinde uygulanacak ve yerine getirilecek işlemler ile vergi dairesi tarafından yapılacak işlemleri belirler. Ayrıca, kesinti yapılan vergilerin istihkakları kesilenlere ödenmesi gerektiğini düzenler.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 1998/763
Karar No: 1999/1243
Temyiz Eden : Hitit Vergi Dairesi Başkanlığı ANKARA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yıllara sari inşaat ve taahhüt faaliyetinde bulunan davacı şirketin 1996/4 dönemine ilişkin gelir (stopaj) vergisi, 1996 yılına ilişkin geçici vergi, fon payı ve damga vergisinin tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenip tebliğ edilmiştir. ... Vergi Mahkemesi'nin, … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacı şirketin önceki dönemlerde tevkif yoluyla ödemiş olduğu 1.814.588.938 lira gelir vergisini 1995 yılı için tahakkuk eden 1.108.201.555 lira kurumlar vergisinden mahsup ettiği ve davalı İdarece tevkif yoluyla ödenen vergilerin varlığı kabul edilmek suretiyle 7.5.1996 günlü tahakkuk fişinin buna göre düzenlendiği, davacı şirket tarafından ise mahsup sonucu arta kalan 706.387.383 lira gelir vergisinin 6.5.1996 günlü dilekçe ile 1996 yılı geçici vergisine,31.7.1996 günlü ve 31.10.1996 günlü dilekçeler ile de kurumun gelir (stopaj) vergisinin 2. ve 3.taksitlerine mahsup talebinde bulunduğunun anlaşıldığı, İdarece mahsuba konu tevkif yoluyla ödenen vergilerin istihkaklardan kesilip ödendiğinin belgelendirlememesi nedeniyle ödeme emrine konu vergilere mahsubu kabul edilmemiş ise de, istihkaklardankesilen vergilerin ödenip ödenmesinin sorumluluğunun Vergi Usul Kanunu'nun 8 inci maddesi uyarınca kesintiyi yapana ait olduğu ve bu sorumluluğun davacıya yüklenemeyeceği, kaldı ki davalı İdarece tahakkuk eden kurumlar vergisine beyanname üzerinden yapılan mahsup işlemi sırasında istihkaklardan kesinti yapılıp yapılmadığı,ödenip ödenmediği hususu irdelenmeden tevkifatın varlığı ve mahsup işlemi kabul edildiği gibi dosyada mevcut belgelerden de istihkaklardan ilgilisince tevkifat yapılıp vergi dairesine ödendiğinin anlaşıldığı, bu durumda ödeme emrine konu vergilerin mahsup yoluyla ödendiğinin kabulü gerekeceğinden söz konusu vergilerin ödenmediğinden bahisle ödeme emri düzenlenmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, tevkif edilen vergilerin ödendiğine dair belge ibraz edilmemesi nedeniyle mahsup işleminin yapılmadığını, ödeme emri düzenlenmesinde yasaya aykırılık bulunmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Savcısı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nin Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 25.3.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
